Үрей туралы Өлеңдер ✍️

Бағыты қалмай бастағы ойдың,Арасындамыз асқан үрейдің.Ертеңі үшін езілген ердің,Жанарын толтырып жасқа дүлей мұң.Жалықпай тегін сауға сұраудан,Қоя..

Бай мен кедей арасында ортамын,Азат елде көк бөрідей жортамын.Тәуелсіз ел, аспан ашық, билікте,Құныққандар отырғанда қорқамын.

Көңіл көзі көкірегіме үңілген,Көрдің неге пәктігімді үгілген?Өмір жайлы көп ойладым бүгін мен,Өлім жайлы көп ойладым бүгін мен.Тітіркенсем..

Үрке берем , адамзат, үрке берем,Секілденген құбыжық бір пәледен.Арашашы бола алмай Жер-Анаға,Зағип болып қалардай қайран Дала.Қорқа берем, күйініп..

Асау жүрек тарпып тұр тағы тұяқ,Артында қалып еді шаңы шұбап.Алысқаннан бірдеме шығар болса,Алысудай келемін, алысып-ақ!Кіммен сонда күрестім, кімді..

«Алла!» – деп басса үрейдіҚорғанып, бұққан қауым ел.Алладан жәрдем тілейдіШабуылға шыққан жауынгер.Қырық жыл қырғын болса даАман-сау қайтқан..

Шаққанда үрейдің білтесін,Еріксіз ат басын іркесің.Жүні жоқ тауықтай үрпиіпІздейсің күдіктің күркесін.Жайнаса жап-жасыл жер төсі,Алысқа бастайды ел..

Үрейді алып, мысты басып,Қарашықты шел қаптады.Мына күннің ыстығы асып,Ми қайнатты шөлде аптабы.Сексеуілдер ыңырсыды,Шағыл төбе жылап..

Үнсіз үйлер үрейлі,Ит үрмейді жағы ісіп.Біздің жаман көлеңкемізҚабырғада жабысып...Әзәзілдің әптігіндей желГулейді әредік.Күздің күрең..

Үрейлі болып мен кей күн,Өзіме өзім сенбеймін.Кемедей тартқан жүреккеКеудеме жүкті теңдеймін.Осынау фәни дүниегеМыңдары келген мендейдің.Ажалым жетер..

Кей күні – ішің,кей күні – ісің сатылар,Америкадатүс көрсең де – төленетін ақы бар.Арқасында мылтығы бар атылар,қалтасында президенттің хаты..

Пері ме әлде шаштары бұрқыраған,Сырқат па әлде сүйегі сырқыраған.Қара түннің ішінен қалтырап кеп,Шығады бір ащы үн шырқыраған.Тынысынан айрылып ғұмыр..

Кім намыссызАрба жеккен есектей,Лақтырылған қара жолдан кесектей.Желкесіне жентек қылып мініп ап,Ноқтасынан жетектей бер, жетектей.Ұлға керек, ұлтқа..

Ай маңдайын айғыздаған өлімі,Елес көрдім ажал сүйген еріні.Жанарында қош-қош айтып өмірі,Құлағында жаңғырыққан көр үні.Қасіретін жасыра алмай..

Бірде мені таң атпай ертеменен,Шабыт қысып столға жетелеген.Алып пешке – жүрегім айналды да,Тал бойымнан не қалды өртемеген.Тас тисе де дәл атқан..

Биіктеген мезгілде түскі аспаным,Ей, сұрқылтай менімен ұстаспағын.Сау адамды ауыртқан дәрігер ме,Жең ұшынан жалғасып, ұштасқаның?Кісілікті сақтағың..

Тағдырға мен де көнгенмін,Жерге егер сепсе өнгенмін.Арманда кеткен арыстыЖүрегіме жерлеп көмгенмін.Талайды мен де көргенмін,Жыланнан қамшы..

Суық үрей жортып жүр жер бетінде,Ұйқыдағы үңілед елге түнде —Сілекейлі ақсиған жұлдыз - азу,Ай - көзі бар ақшиған келбетінде.Суық Үрей. —Есімі Түн..

Жан емес пе едім ұлпасын шашқан мамықтың,Мен бүгін бірақ,Әлсіздігімді таныттым.Түсіме енсе соңынан кете беремінБір «өлең» дейтін,Жарықтың...Манаурап..

Ғұмырымда үмітімнің үні елтіп,Жүргенімде мұңлы-шатпен күнелтіп.Күлкі орнына сыйлап суық ызғарың,Күрсінісім үдетпеші түнертіп.Үрей билеп өн бойымды..

Үрей деген япыр-ай, қандай өктемЖарлығындай тәңірдің түскен көктен.Ие болып бойындағы ерік-күшкеҚара есегі етеді-ау іске жеккен.Үрейленсе адам не..

Жау шықты ма, біле алмадым, іргеден,біле алмадым, қайда барып күн көрем,жан-жағымды қарманумен қарашыкеле жатқан сияқтанам түнде мен.Қайда қалып..

Дүңкілдеген дойырындай дүлейдің,көкіректі кеткен алып үрейлі үн,тайғанадық,жанарымды жас қарып,қайда барып табанымды тіреймін?!Жаннан күдер үзгені ме..