Ақылбек шаяхмет туралы Өлеңдер ✍️

Темір тағаны тебендей,Темір шегені инедейҚылатын уақыт,Түзу белді бүгілтіп,Күлген жүзді егілтіпҚоятын уақыт,Қырық жыл болған қырғынды,Қатыгез..

Ұйқыға жатар кезде,Жұлдыздар батар кезде,Тал түсте – күн шыққанда,Ақшамда – кеш түскенде,Және таң атар кездеӨткізбей бекер жасты,Сәждеге қойғын..

Зиян шекпей кәпірлер,Пайда көрмей мұсылман,Олжа тапты жебірлерЗекет, кеусен, құшырдан.Болса ғалым қолбала,Бай мен бастық күпінген.Тіпті дүмше..

Жасуындай иненің,Тесігіндей түйменің,Шұңғылы көп жалғанныңКөрдік талай илеуін.Өтер бәрі басыңнан,Артта қалып күйгенің мен сүйгенің.Бірақ, соны кезің..

Қыңырайып – нығмет көрсе,Бағы тайып – бейнет келсе,Жарылқаған Хақтың өзінЕсіне алар азап берсеБұл пендеге не қыл дейсің?!Асып-тасып бақ..

Тор ма?Тұзақ па?Ор ма?Қақпан ба?Әлпештеген ұл-қыздыңСалма басын көкпарға,Қалдыра көрме көп дауға,Түсіре көрме шырмауға,Апара көрме оқпанға! –Деп..

Раббым Алла!Үміт алда.Баста меніТура жолға!Қазған орға,Құрған торғаТүсіп қалсам,Өзің қорға!Отқа салма,Суға малма,Аман жеткізАтар таңға.Өзің..

Болса да бүгін бас аман,Көңілім неден босаған.Күнәм көп біліп істеген,Күнәм бар білмей жасаған.Тосқанда өмір сынағы,Тұрғанда жетпей шыдамың,Басқаға..

Құдайға қылып құлшылық,Намазын қаза қылмайды.Өткен соң солай тіршілік,Дейді ғой: «жаза болмайды!»Жақсының бағын көре алмай,Жетсем деп соған..

Беретін күзде жемісін жиып,Діңгегі мықты ағаштар биікҚоштасып, шіркін, құлайды бір күн,Тұрса да көкке төбесі тиіп.Тас болған мұз да қатса да..

Орылған шөп, жанған от,Жерошақта қалған шоқ,Құрт жайлаған дүние-боқБүгін бар да, ертең жоқ.Қалған намыс қанымдаМенде бар да, сенде жоқ,Сары алтындай..

Орнында тұрса егер ай, күн,Жұлдыздар көрінсе айқын,Болмаса апаттар жойқын,Құлшылық қылсаң да мың рет,Мақтауға лайықты Құдірет!Ағаштың өзгертсе..

Атамның мейірі,Анамның пейілі,Ішті оттай жандырдың.Жарымның сенімін,Баламның көңілінКелмейді қалдырғым.Үйдегі мүлкімді,Қағаз бен қиқымды,Жұпыны..

Күңгей менен теріскей деТіл табысса, келіспей ме?!Адал болсаң, келеді екенОйда жоқта жеңіс кейде.Бірақ, қимыл жасамасаң,Шағылмайды шемішке де.Толып..

Жасөспірім бала кезім,Сезімге мас, шала кезім.Ол күндері білмеймін деҚайда екенін Қағбаның.Мені саған құмар қылған,Сені маған сыңар қылған,Жазуы ғой..

Сұлуды көрсем көз алмай,Жүріп ем көптен озардай.Болды ғой жиі ерегес,Өмірдің мәнін сезе алмай.Қиянат, пәле жоқ емес,Қалатын жаным төзе алмай,Қиналған..

Көрсең де жалғанның қызығын,Жесең де майы мен шыжығын,Кетеді беттегі көркің де.Момынды жағадан алмасаң,Ешкімді аяқтан шалмасаң,Тұра біл айтылған..

Алдымнан ақ күн туғызып,Таңертең ерте тұрғызып,Шайтанды келген қуғызып,Қолымды күнде жуғызып,Балақты жаста жырғызып,Басымды тасқа ұрғызып,Жақсымен..

Алдымда асулар, өткелдер,Ну орман, көп белдер...Өттім.Қақпасы тас жабық қорғандар,Сағымдай армандар...Жеттім.Жай оты секілді жас шағым,Бұл фәни – қас..

Киген киім,Көрген сый,Болған жиын,Салған үй –Бәрі қалады.Істелген іс,Жиған мал,Көрінген түс,Өскен тал –Бәрі қалады.Қазған кенің,Жазған жыр,Қалған..

Бірге жүріп, бір қонған,Ел ішінде кім болған,Нәпсілерін тыймаған,Өсек-өтірік жинағанШайтан менен жын болған.Күн жаумай-ақ су болған,Жігеріңді құм..

Көпті аң-таң қылсам да,«О!» –десетін күн қайда?!Қатты қорқып тұрсаң да,Айқай қоспа «Ойбайға!»Алданғанды ұққандаӨкінгеннен «Қап!» – дедім.Іштен жалын..

Кемірсе жаныңдыҚайғының қашауы,Жанарға жас тұнса –Көңілдің босауы.Көз алдың сейіліп,Құйылса жарығы,Қағазға түскен сөз –Жүректің жалыны.

Ауызбен айтқандыБекітпей көңілмен,Көргенмін қайтқандыӨкініп өмірден.Қолменен қылғандыКөтермей мойынмен,Көргенмін тұрғандыЖабысып уайыммен.Адамның..

«Өмір мәңгі берілді!» – деп,Сенген кісі бар ма екен,«Жан көзіме көрінді!» – деп,Көрген кісі бар ма екен?!Қалжыраған тәннің өзіБолар жанға тар..