Байғыз туралы Өлеңдер ✍️

Түн бойына ұйқтаймыз аңдамай біз... Сұңқ-сұңқ етіп жылайды жарда байғыз. Зарла, байғыз, түн қойнын мұңға бөлеп,Зарлады деп біз сені..

Бір байғыз шақырады...Өтпелі әннің сұлбасы ол (жапырағы?..)Ай етпеттей құлағанКөл бетіне:Алтай шыңы төбесін батырады.Бұл байғұс – әнші қайғы,Құзды..

Байғыз құс сорлы қыздың үніменен,Байғұс-ай, зар айтасың түніменен.Қарғысынан әкеңнің қаңғып кеттің,Ағаларды сағынып ініменен.Байғыз құс – құсқа..

Алқымнан алып мүлде арқан қайғы,Қайғының уын ішем қалқам жайлы.Қара түнде қанатын алыс сермеп,Саздыбұлақ бойынан ән саулайды.Аруақтар елесі хандық..

Алдияр, айтқаныңа сенейін бе?Дем бердің судай сөзбен мерейіме.Қыстақты беремін деп айтқаның рас,Сипатын ол мекеннің етемін паш.Әдейі барып көрдім сол..

Ай да сол бiр,түн де сол бiр,жол дағы…Сүттей аппақ жондағысыңсыды кеп сыбызғы жел сондағы,сыңсыды кеп «ах» ұрып,қай-қайдағы көш-көңiлдi,көшкен үндi..

Ауыл жақта дәл осылай болатын,Күнде осылай ыңылдайтын қара Түн.Қыс түскенде жылымайтын қара үйдіңШатырына байғыз-құстар қонатын.Қомдап қойып..