Өлеңдер ✍️

Қартаю, өмір...
Ортаю көңіл...
Өзімнен өзім қорқайын дедім.
Кетті ме екен желге ұшып желік,
Өтті ме екен бар тойым менің?..
Жүректі неге уайым басты?
Жүзімнен неге шырайым қашты?
Тағынан Тəңір таймаса егер,
Тағы да бірер сұрайын жасты.
Жүрегім, жаным...
Кезек емделе,
Тартады кейін кежегем неге?
Жетпек пе бір күн түбіме менің
Жебесін улы кезеген неме?..
Қанатым талып,
Сынғандай қарым,
Қалғандай қаңсып тұнған қайнарым...
Жалғанын күннің,
Солмағын гүлдің
Жатқанда ойладым,
Тұрғанда ойладым...
Көзімнің алды көртұманданып,
Көкейге шерді толтырам нағып?
Ау-жайын күннің кеш білдім бе, əлде,
Əуелі күліп,
Артынан налып?
Қартаю...Өмір...
Ортаю көңіл...
Өзімнен-өзім қорқайын дедім...