Айырылысу туралы  ✍️

 Жоқ, бірінші сен кеткін. Мен отырамБіраздан соң жаныма Жаз келедіЖаздың жүзі , бірақ та неге тұман?!

Қариялар немерелерін сағынды...Ұяға қондырған балаларының сүйіс- пеншілігін сағынды.Жауыз жалғыздық оларды да жаулап алды.

Орыс қызы! Кеткенiң бе шынымен!Кеткенiң бе бұрылмастан арқаңа.Сүйiктiңе, оны қайдан бiлiп ем,Әлде үйiңе, қайдан бiлем оны мен,Әлде бәлкiм беймәлiм..

Толқып жатқан теңіздің іргесінде,Танысқанбыз көгалды көктемеде.Енді күздің нөсерлі бір кешіндеҚоштасамын. Сен маған өкпелеме!Сезімсіздеу сөздерің..

Түрiң бар-ау сағындырмақ,Қылығыңда ақыл басым.Тұрсың мiне, қолың бұлғап,Армандарың шақырғасын.Саған ұқсап алыс кетiп, Соқпақтарда сор кешiп..

Махаббат үшін айырылысу, от үшін жел сияқты: әлсіз махаббат өшеді, ал үлкені көбейеді.

"Мен розинкадан айырылдым", — деп барлық жұлдыздарын жоғалтқан таңертеңгі аспанға гүл шағымданады...