Бөлім: «Нақыл сөздер»

Сүйіспеншілікте – қанағатсыздық деген ең соңғы секіріске ертіп апаратын жолбасшы жəне кез-келген көзбояушылыққа нүкте қоятын көр қазушы тəрізді.

«Құдай – адамның бойында жан тапсыруы керек» – масқараның көкесі осы! Адам үшін өлімге пара-пар шектен шыққандық осында жатыр!

Мағынасыздық – кез-келген ықтимал мағынаның сарқылуы.

Тəртіпсіздік – адамдық моральді құртуды көксеушілердің өлшемі, міне, осы.

Шектен шығып, асып-тасып жатпаған өмір – ұзақ-сонар алдапарбау мен көзбояушылықтан басқа түк те болмай қалады.

Ессіздік – əлсіз келеді: өйткені оның бойында ақылдың қалдықтары сақталып қалады.

Бейжайлық пен шаршау – өтірікшілердің қатарын көбейтеді.

Зұлымдық шыңырауы – жаман əрекетпен табатын пайдасыз-ақ тартымды

Ақсүйектік (аскеза) – объектіден алыстаудың ең сенімді құралы:ол объектіге байлап-матап қоятын құштарлықты өлтіреді.

АДАМНЫҢ ДАҢҚЫН ШЫҒАРАТЫН – ДАРЫНЫ ҒАНА 

Менің ойымша кітап жазатын адамға барынша жиі дұрыс болып көрінгеннен гөрі, айнымас жан тазалығы əлдеқайда маңыздырақ.

Мен басқалардікіне қарағанда өз көңіл күй ауанымның кездейсоқ көріністерінен зəрем ұшады.

Шедевр, біріншіден, – таң қаларлық, екіншіден – жақсы пейілдің мазасын алып, əуреге салмайды.

Жоғалту қасіретін терең сезіну мен жоғалту зардабына шыдау – бұл, меніңше, онсыз кісі қандай құдіретті болса да, көзінен сорасы аққан бақырауық..

Өзің өте ұяң бола тұрып, өмірдің қатігездіктерінен қорықпай күреске шығу қандай ғанибет.

Сұрай алу үшін өзіңе де, өзгелерге де шексіз сенімді болуың керек.

Неғұрлым төрт аяғымды тең басуға шын ұмтылып, жанымды салған сайын тəлтіректеп тұрғанымды, солғұрлым айқын аңғара түстім.

Адам – мазасын алмаған кезде ғана моп-момақан.

Адам ізденсе ғана өмір сүреді.

Тек жұмыс қана, сайып келгенде шын өмір дегеннің өзі де сол ғой, – рахат, жан қуанышы, болмыс лəззаты. 

Тек нағыз бейкүнə бала жүрегі ғана жаңа ойларға жүгіне алады, ал жараланған жəне қорланған жүрек ешқашан да ешқандай жаңалық аша алмайды.

Бақыт – жазушылар үшін ең нашар тақырып. Ол тым өзіне-өзі ырза. Оған түсінік беріп жатудың қажеті жоқ.

Өткенді аңсағаннан гөрі – ертеңге көз жіберген жақсы.

Өзің ұлы болғаннан гөрі, өзгенің ұлылығына табыну əлдеқайда жеңіл. 

Ең оңай нəрсені суреттеу қиынның қиыны: солай болған жəне солай бола да бермек.