Несіпбек айтұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Жүз толғанып, мың ойланып,Жылай берме, мұңлы ақын.Күн шыққанмен шырайналып,Қайта келер түн жақын.Қонбады деп бүгін бақыт,Жабырқама..

Наурызым –Сары уызым,Жүдеп едік сен кетіп;Қайта келдің,Байтақ елдіңҚуанышын көлдетіп.Дәстүрімнің,Жақсы ырымныңНышанысың жол етер.Берекелі,Көже..

Бауырында Барқытбелдің туған ұлмын,Бесіктен белім шықпай мұң жамылдым.Тіршілік көз алдымда жүз құбылды,Жүніндей жалт-жұлт етіп қырғауылдың.Жасырған..

Үстінде ақ қағаздың жорғалаған,Қаламым, қуат берші сен де маған.Ешқашан шаршамашы, өтінемін,Төгілсем өлең болып сорғалаған.Тайпалған жүрісіңнен сен..

ІАбай жалғыз қазақта, Абай дара,Сөз бастаймын Абайсыз деп ойлама.Ұмытсаң да шыққан күн, туған айды,Ұмытасың Абайды қалай ғана?!Абай - әлем шалқыған..

Армысың, Дулат Бабатайұлы,Арыстан жүрек дала шайыры.Сыймас қалыпқа сендей алыпқа,Мекен болып па, қала тәйірі?!Даладан мынау кернеген ән-күй,Садаға..

Жаза бассам жаңылып, шамырқанба, Киелім,Бір өзіңе сыйынып, сөзден сауыт киемін.Дамыл алып жатқандай ұлан-байтақ қазақтыңӘрбір сүйем жерінде сенің..

Ұлы таулар, тебірен, жата бермей шалқалап,Ұлы дала рухына басын иді шартарап.Тәңірінің біздерге көктен түскен сыйындай,Көктас көшіп келеді тарихымды..

Бөрітостаған, Бөрітостаған,Жұмбағыңды айтшы, кәрі тас маған?Таңырқасын деп жердегі пенде,Аспаннан бәлкім пері тастаған.Жатырсың күтіп тағдырдан..

Уын жұтып заманның өзегіңе құйылған,Сары атандай саз кешіп, сүрлеу салдың қиыннан.Тасқа соғып төсіңді, алып шықтың көшіңді,Өрмекшінің торындай тағдыр..

Тіріге жайған торы көрінбейтін,Бір жұмбақ балықшы бар өлім дейтін.Өлуге жаралған соң өкінбейсің,Көр қазып, жұртың болса кебіндейтін.Түспесе ықыласы..

Көтеріл, тұр орныңнан, сөйле, Қасым,Өлген деп ешкім сені ойламасын!Салса да от пен суға жаны сірі,Мына жұрт ақындармен ойнамасын!Жаға ма бұл жалғанда..

Медет күтіп жарылқаушы Иемнен,Өз отыма күнде жанып-күйем мен.Талықпастан таң күзетіп шығады,Қара көзім кірпігіне сүйенген.Жас сәбидің жанарындай..

Жарық дүние жалғасындай,Ай нұрынан тамды сүт.Қара түннің көз жасындай,Мөлдіреген таңғы шық.Сезетіндей көп тұрмасын,Дірілдейді тізіліп.Жел тербесе..

Зәресі ұшып індет деген дүлейден,Бүкіл әлем қалтырады үрейден.Әуежайда қаңтарылып ұшақтар,Жартастардан аумай қалды сілейген.Өмір-өлім бетпе-бет кеп..

Наурызым, сары уызым,Жүдеп едім сен кетіп.Қайта келдің, байтақ елдің,Қуанышын селдетіпДәстүрімнің, жақсы ырымныңНышанысың жол етер,Берекелі көже..

Қара тайым тым жүрдек,Желе аяңдап басады.Тартсам дағы тізгіндеп,Бой бермейді басы әлі.Қолы түсіп қалар деп,Орынсыз көп шаппаймын.Тойда бәйгі алар..

Атам таңнан тұратын,Ерттеп мініп құла атын,Мойнына асып мылтығын,Жаздай алмай бір тыным,Аңға қақпан құратын.Борсық, қарсақ, түлкініҚынадай ғып..

Оралдым ауылға мен жылдар салып,Қуана құшақ жайып тұр қарсы алып.Тезірек түседі екен тосын көзге,Арада өзгергені кім қаншалық.Біразы көне үйлердің..

Халқыма қадірменді, табалдырық!Тұрасың әр уақытта алаң қылып.Үлкендер «Баспа!» дейді,Аттап өтем,Сыр бар-ау, ар жағында алар біліп...Тіршілік..

Бармысың,Киелі ошақ ұшқындаған!Сағынтып жүрегімді қыстың жаман.Қойнынан қара түннің қарауытқан,Сәуле боп сонадайдан түстің маған.Сырлы ошақ,Сағымды..

Адамның еске түссе есіл күні,Есіне түседі екен бесік жыры.Жадымнан оқта-текте шығып кетсе,Анашым, айналайын, кешір мұны.Қоңыр тау,Қоңыр өзен..

Біздер үшін Отан жалғыз, Ту жалғыз,Қорғамасақ несін ұл боп туғанбыз?!Кіндігіміз тар қапаста кесіліп,Ит көйлекті қанды жаспен жуғанбыз.Туған жұртқа..

Айтардаймын мен сонша кімге өсиет,Таңдайыма бітпесе бір қасиет!Кете барам кенеттен қалғып бір күн,Көбелектей басымды гүлге сүйеп.Дос сұйылып бұл..

Құлазитын секілді Тұнай тауы,Ескі қыстау көргенді мұңайтады.Өшкен ошақ,Өлген үй,Тозған мұржаСұрағанға сыздықтап сыр айтады.Білеуленіп булықса..