Жырлар туралы Өлеңдер ✍️

ЭкспромтАты шулы шығып тұрҚасым деген бір ақын!Киіп-жарып, басып жүр,Болды- ау мынау қыратын!Шығып тұр ғой бұ күндеҚасым деген бір ақын,Осы болар..

Өлен міне арнадым толғау сен үшін ,Күнсіз ауыз жырлайды тың үшін Тоқтауы жоқ бір мағына шертсенде Өлен мен сенің қадірінді түлейін Өлен сөздің атасы..

(Тұманбай туралы жырлар)Таң атады,Күн шығады,Батады ай.Тұрағы жоқ уақыттың қаталы-ай!Алпыс тұрмақ,Келсе дағы жетпіске,Розалар жүр ғой тойын..

«Тың өлкесі» жыр еткенде Сіз барсыз,«Тың өлкесін» түлеткенде Сіз барсыз.Хат қорытудан қол қоюға жеттіңіз,Газет оқып, күзеткен де шығарсыз.Газет..

Көп жазуға, дөп жазуға өмірді –Жалқы газет бес отауға бөлінді.Енші алады енді біздің жігіттерБасқаратын болып газет, бөлімді.Біздің Жықаң азаматтық..

Самал есіп сəуірде,Сөгілді бұлт көбесі.Сəулесі мол дəуірдеТудың, «Халық кеңесі».Жария сөз қаулаған,Жаңаның жоқ теңдесі.Өстің ұлттық ауладан,Жайна..

Ақынның ой, арманы – көп тілегі,Сондықтан көңілім бүгін көк тіреді.Əр өңір өз жұлдызын жарқыратып,Қалған жоқ шаттануға көп күн енді.Арқаның аспанында..

Аялаған алтын Күн, зеңгір аспан,Ұланғайыр, кең дала – нұрлы дастан.Ағайынның сол тұстық өңірдегіӨз газеті – «Солтүстік Қазақстан».Аты əдемі газеттің..

(«Лениншіл жасқа» арнау)Атың асыл, сөзің қымбат газетсің,Санамызға самал желдей қажетсің.Жаңалықтың уызымен шүпілдеп,Шұғыл келіп қалғаныңа не..

Дəнді ауылдың көктемдегі дабылын,Жайқалғанын жазда бидай, тарының,«Оқып, біліп отырамын» десеңізКүзгі күнгі алтын астық ағынын –«Тың өлкесін»..

Газеттің түрулі сен құлағысың,Хабардың дүбірлі-сел бұлағысың.Нендей бір жаңалықты бұрын естіп,Оның да оңдысына бұрады ішің.Газеттің елдегі ашық..

Менің балаң жырларымныңМәреге –Ақындыққа бастаған,Найзағайдың жарқылындайЖәне деТау суындай таспаған.Нәрестедей бостандыққа қалаған,Жемістердей..

1973 ж.Келінге:Соңғы күні келін кетті көрінбей,Жүруші еді сан адамға берілмей.Аш қасқырдай анталаған құрғырлар,Жабысты ма әлде бірі..

Білермедің сен қазір?Қиналып жанның жатқанын.Өзің деп бүгін жазайын,Жүректе жырдың дастанын.Өзің деп қана аяулым,Соңғы бір жырды бастайынӨзіңе арнап..

Ситараның ескі шегін ауыстыр,Құлақ күйін қайта келтір басқа ғып.Күндізгі жыр өз өмірін тауысты,Жұлдыздарды жастанып,Кешкі жырды басталық,Ситараның..

Ғашықтық деген себеппен,Мәз бүлік тіршілік.Қарайды кәрі теректерҚайыңға қымсынып.Ай сұлу аппақ түндердеСуға кеп шомылар...Жігітке мұндай күндердеҚыз..

Таусылмай айтар болса
Таңға шыны...
Өткен ғой,
Талай ғұмыр, сан ғасыры.
Болғардың қарты тұрғай
Баласына
Таныс екен осынау
Таңба..

Күннің көзі қайта ашылды кенеттен,
Жаңа ғана —
Жаңбыр жауып,
Сел өткен.
Шайқалады шөптің басы сусылдап,
Сұлулық та —
Алуан түрлі..

Жанама тас,
Жақпар шың таудың жолы,
Төнеді төбесінен зәулім көгі.
Шыңы бұлтқа оранып шығандаған,
Жетпеген биігіне жаудың да оғы...
Жондары..

Жайлы тыныс.
Ескек желі батыстың.
Кезе алмайды бұл маңайды жат ешкім.
Көк толқынға шалма тастап
Асаудай,
Жүзіп жүрді балықшысы латыштың.
Теңіз..

Әлпештеп, аялаған ең жақыны,
Аулыңа Алатаудың келді ақыны.
Келді әншісі, аяулы азаматы,
Жатқан соң осынау бір жерде асылы.
Өлеңмен түсірді аттан..

Ақтарып бар арманын жүректегі,
Алдыңа келді Алатау түлектері.
Әлде бұл аңсай күткен көптен бергі,
Ақ бұлттай ақтарылған тілек пе еді.
Көңілден..

Сұрау салып, кідіріп әр өткелге,
Кеш бата жеттік-ау бір Дәметкенге.
Сапырған сүт бұлағын сауыншы ол,
Дәметкенге жетем деп әлектенбе.
Бөртпе салы..

Ақынға аманат қып тапсырғасын,
Жеңгемнің алып кеттім қапсырмасын.
Теңедім аспандағы туған айға,
Құлақта дірілдеген ақ сырғасын.
Бұл күнде егде..

Атырып талай оймен тұнық танды,
Еске алып талай-талай ұмытқанды.
Сарғатқа тартып кеттік тағы да біз,
Серік қып Сайымжан мен Үмітжанды.
Орманмен..