Тұрсынхан әбдірахманова туралы Өлеңдер ✍️

Оқулығын ашып қойып алдына,Бір нүктеге қараудан көз талды ма,Әлде іркілген жасын тыйып алды ма,Кірпіктерін жиі қағып қалды да,Сырлы сұлу ауыр басып..

Қинаушы еді бір кешің...Жылжиды күндер – жыл, апта,Өзіммен ылғи біргесің,Жүрсең де менен жырақта. Түндерде қатып қабағын.,Кітапты бірге оқисыңҰғынып..

Айнала жым-жырт, шаңқай түс кезі.Мөлдіреп тұнық қарақат көзіАлысты кезіп, сағыныш билеп,Биікте бикеш тұрды бір өзі.Еліктей үркіп естілсе сыбыс,Еліге..

Жүрегімнің төріне егіп,Өсіріп ем бір нәзік гүл.Саған ғана қидым сеніп,Сақта, өзімдей ұғына біл.Күте білсең гүл құлпырар,Сыйлар сені жұпар..

Қақпа алдында, жасыл терек түбінде,Жан тербеген толқу бар бір түрінде.Қос жанары кезіп Талғар шыңдарын,Отыр сұлу жаздың айлы түнінде.Жас қиялы мегзеп..

Жалғыз сөз айттың,Лүп етті менің жүрегім,Жалт қарауымменҚайта бір айт деп тіледім.Қиылып қанаСабырлы жүзбен қарадыңЖан жүрегіңдіАқтарып маған тұр..

Бөлмеме айдың төгіліп нұрыПердені самал желпиді баяу.Ұялап жанға сағыныш мұныЖатырмын жалғыз мен ғана ояу.Отымның басы құлазып мүлде,Тәрізді орның ел..

Бұл күндері өзін болдың аңсарым,Сұлу көктем, қадірмені баршаның!Ойхой дүние, оралып бір тазартып,Кетер ме едің көңілімнің бар шаңын.Білемін ғой..

Еркін жел сәбидей еркелеп оятқанТаң гүлімісің!Көктемнің әлемді жасылға боялтқанЖаңбырымысың!Жандыға нәр болып құйылғанКүн Нұрымысың!Бұлбұлдың..

Бойымнан сабыр-қайрат қайда қаштың,Неліктен ұмыт сезім тай-таластың?«Тағдыр» деп тарс жабылған асау жүрек,Сен не ғып есігіңді айқара аштың?Сен неге..

Алдыңа адалдықпен жайған жанын,Үйренген ірікпей айтып ойға алғанынКеліп тұр зиярат етіп қазақ қызы,О, Пушкин, сыйынатын пайғамбарым!Сонау кез..

Сырласым да,Мұңдасым да,Шын досым да —Ән мен елең,Сендер болсаң,Кіл қасымда,Жалқы жанымЕтпейді елең.Сендер болсаң,Күй бабындаШалқиды асқақТолғап..

Өмір шіркін жел тәріздіҚұбылатын жылына мың.Тоңсам, өлең жазамын да,Қызуына жылынамын.Күйсем, желпіп тағы өлеңненСая табам, суынамын.Көңіл байғұс..

Төгіліп, бірде зарлап, бірде боздап,Құйылып, жанды жұлып, жүрек қозғап.Сорғалап, иірімге түсіріп бір,Шымырлап шым батырып кете жаздап.Ауыр бір мұңға..

Қоңыр кеште, қоңыр үйде мақпал ән,Не сыр қалды саған, сірә, шақпаған!Жазғыр мені, мейлің тіпті жазала,Бейшара деп жаны тыным таппаған.Жанға жалғыз..

Жақсы ғой шіркінКөктемнің келіп қақпаныАйқара ашып,Адымдап кіріп жатқаны.Көктем боп күндеКірсең сен үйге, аяулым,Саясын табарЖанымның алау қаққаны.

Бал сәби тәрізді бір жөргектегі,Жасымнан ән мен өлең тербеп мені,Көгершін көңіл соның қанатындаАрманға бастап алыс келмеп пе еді!Аққу ән асқар..

«Оян қазақ, ұйқыңды аш қалын елім!» —Осынау ән аралаған арқа елін.Кім айтқан, кімге айтқан, не үшін айтқан,Ұқпаушы ем мәнісі не, қамы ненің.Ол менің..

Күніндей жаудыраған астананың,Тәтті бір қылығыңдай жас баланың,Еркелеп оралды өлең елемей-ақӨзгенің маған деген қас-қабағын.Тәуекел тас қияға..

Жасымнан жақсы көріп сүйдім әнді,Атырдым әнге бөлеп талай таңды.Асқақ үн, әдемі ән құшағындаКүн күліп ұясына талай барды.Жасымнан жақсы көріп сүйдім..

Өмір, мен сенікейісім,күтуіммен де,Қуанышым,ұтуыммен деТолықтырам,молықтырамІлгері жылжытып сені,Бір гүлденбір гүлге,Бір таңнан бір..

Қызық ойын, қимас сарай...Логонда қалды не, керек!Қара қолдан кіп-кішкентайЕнді әке жүру қайда жетелеп...Түркі кеме ымырттанып,Кетті алып жаңа..

Орал тауы іргесіндеАвтоматты кезей ұстап,Тұғырынан маңғаз қарап,Тұр жауынгер қыранға ұқсап.Еркін өмір ерке желіАялайды өбіп жүзін,Жоламайды торып..

Күз түніндеБалалар алау жағып,Тұрды жалынҚайыңның көзін қарып.От жаулығын жамылыпАзар тұр олҚан-селі жоқЕрінін қыршып алып.Біз де ылғиОсылай шектен..

НА.НекрасовтанӨлеңім менің!Тыныштық үшін төгілгенКөз жасына куәсің.ЖанымныңЖасыны ойнағанСәтімде ғана сен туасың.Адамдар жүрегінӨтпейсің..