Ғафу қайырбеков шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

КІРІСПЕҰлы адам! Енді қалам, сыяменен,Қуат ап құдіретіңнен құям өлең.Кеудемнен көтерілді дауылды күшӨзің боп ойы биік, қыялы өрен.Қорқыттың әм..

Күндер, Күндер! Жылдың жақсы күндері,Қайырлы таң, қасиетті түндері,Сендер солай бір-біріңе ұзатып,Бізді апарып тастайсыңдар ілгеріІлгеріде игі тілек..

* * *Көп болды қалам сырласпай,Ақындық құрмай өлді-ау күн.Көкірегімнен жыр қашпай,Ішімде бірақ ояумын.Қадірсіз кездер болғасын,Іздесін деймін кейде..

Інім ҚайыржанғаIОн бесінде әлі сәби әр адам,Он бесімде үш от басы қараған,Тағдыр деген жықтырмайтын балуанменЖігіт едім белдесуге жараған.Мен..

Үстімде шапан кеп жамау,Тоңамын шуақ сәл ауса.Есімде менің сол жалау,Кәдімгі қызыл жалауша.Ноябрь өткен, той өткен,Артынша дереу қар жауды.Жалғыз..

Қойылды бір ат көшеге,Шықты бір өлең кеше де, –Осының бәрі –«Бұл қалай?» - деген сұрақтыңМағнасын, сірә, шеше ме?Жар салар..

Өлең-сөзI«Адам деген ардақты ат!»Адам деген атыңнан айналайын,Адам - күннің баласы,Адамға күн беріңдер!»«Ардақтасақ ..

Қаншама рет қалам тартсам қасымда,Сен тұрасың жүрегімнің басында,Сен өзімнің өміріме кіргенсіңСонау-сонау сегіз-тоғыз жасымда.Қаламға бір, саған да..

(Монолог)«Туған жер, нұр топырақ, балдай суым,Арбайды қай сиқырың, қандай сырың?Баурында барлық өмір барады өтіп,Болған соң тәттілігің балдай..

Ағартып Алатаудың ақ самайын,Алматы сағынды ғой жастан айдын,Мұншама көп күттіріп, көп аңсатыпМұхиты қайдасың сен Қапшағайдың?Ол әне Іле - дария..

Кенен ӘзірбаевқаIҚордайдың әдемі атқан ақ таңында,Даланың самалы ойнап ат жалында,Сау желіп, бұлбұл қағып келе жатқанҚалт етпей қарайды аймақ қартқа..

(Романс)Біздің өмір, жақсы дәурен жаз еді,Адам көзі бізді көріп мәз еді,Шулы тірлік, думан достық мерекеHeгe қысқа, неге мұнша аз еді?!Біз ойнаған..

«Әкеміз - Исаев жан Ибрагим оғлына – балалары Нуримен Яфастан естелік. Азербайжан ұлтынан».(Бұлақ басындағы жазу)(Баллада)Бұлағы..

Б.X.Таң келеді,ақтық сөзін айтыпты Ай,Енді өзін бұл аспанда бар тұтпай.Өң мен түстің арасында жаттың сенЖер мен аспан арасындағы ақ бұлттай.Аппақ..

(Ескерткіш түбінде)Мүлде сирек көк шөбі құба жонда,Мүлде сирек бір қазақ жатыр ұйықтап.Айтарсың - деп кейінгі сұрағанғаБеріп кеткен тарихқа атын..

Әнуарбек ШмановқаАқ қайыңдарКүзден жазға қайтыңдар!Ақ тұлпарларКүміс тұяқ, алтын жал!Сендер меніЖақсы өлкеңмен зымыратып.Сәт сағат таСан хикая..

(Баллада)«Ақ білегің ұстасын да қара көзің оқысын.Көрдім соңғы махаббаттың жанға батқан соққысын.Көп кешігіп жолдадым мен, сол орында бармысың..

IКім едің арқада қос бұрымың бай,Сәулелі жан жоқ еді бұрын мұндай,Қараңғы сарайымның түкпірінеҚұлаған күннің алтын сынығындайҚалқам-ау, қалай еді көз..

Ахметжан Нұртазинге...Қайталап түскен қалың қарҚабат та қабат бекінді,Жалаңаш қалған қайыңдарҚадаған та я к секілді.Солтүстік қысы бабында,Қаракөк..

Қазақтың қала дегенненХабары сенсің - Қызылжар!Ескі бір ән мен өлеңненТабары сенсің, Қызылжар!Қалтырап Есіл бетіндеКөлеңкең жатар көктемде.Қарайды..

Есіл, сен қиялымсың бала күннен,Тасығыш мінезіңмен, танабыңмен,Атынды жарқ-жұрқ еткен естуші едімҚазақтың қайырып салған бар әнінен.Ойлаушы ем ару..

Қош Алтай, аппақ теңіз, ару айдын,Арман ғой сенде өткізу бәрін айдың!Тағдырым талай жерге тап қылса да,Жаннатты сенен өзге танымаймын.Келді-ау бір..

Ат екен бір аспаншылҚұспен, сірә, аталас.Асқар таудан аспаншаҚұмары әсте тарқамас.Бар еді бір маң жартас,Суға құлап кетердей.Басында оның аң..

Бұқтарма теңіз үстіндеАралдар бар не қызық.Тұрады мұнар ішіндеТолқынға төсін емізіп.Дүрбімен көріп кешкілік,Азанда соған тартамыз.Күн бойы сауық қос..

Сыбызғы кесіп қурайдан,Сыйлауға саған ұйғардым,Шеберлік тілеп құдайдан,Жасауын білмей қиналдым.Шаңыраққа байлап кептіріп,Шаңқай түс кезіп кеп..