Сәкен иманасов туралы Өлеңдер ✍️

Арқамды ауық-ауық аяз қарып,ағайын,азғанда да,жай азбадық, —көлің де,көңілің де шалқар жатқанбарады бірте-бірте саязданып.Кісіге кеудесінде күндізі..

Өттің бе, түн?Өттің, түн,—қамықтырып,қайғыртып,көрмесін деп көп қыртың,үркер көктен тайды үркіп.Түңілмесе, жарады,берекесі жоқ елден,—Ай да батып..

Қыдырып, қыз-дүние, тізіле көш,—үздігіп көрген жоқпын үзіп өңеш,мүмкін-ау үдеуі де,жүдеуі де, —мен үшін біреуі де қызық емес.Қаншама жасырғанмен ізін..

Қалса қарыз өтелмей,қарғамас па ел кейін,—бүгін өле кетердей,күңірене бермейін.Құдай қуат берсе енді,жырды қойып жылауық,бетегедей еңсемдікөтерейін..

Бүлініп біржолата ел дегенің,не болар енді келіп жөндегенің,—асығып азаматы айдалаға,басынып бара жатса пенделерің.Отырса ата-анасын алдап..

Жарыла жаздап ызадан,жаныма бәрі, батады:Жиылып келіп жүз ағаңбір итті мақтап жатады.Қалтырамаса өле ме,қорғанып,көкке жетті үні,—сөзімді сол бір..

Тірі жанның берместей біріне есе,көкірегім зор еді күні кеше,ұрандаса кетуге әзір едім,қайраты бар қазақтың ұлы десе.Бар-жоғымды сездірмей өр..

Кешелер мынау аспандытұрғандай едім мен тіреп.қилы бір күндер басталды,—тірлігім кетті тентіреп.Келді ме дүние дерті анық,көміліп күлге..

Әрнеге еміндіріп, елеңдетіп,бара ма боқ дүние менен де өтіп,—қашан бір төрт құбылам болды бүтін,шықпады-ау, соңғы үмітім,сенен де түк!тарқамай..

Ойдан-қырдан жиналған,Ойһой, неткен көп құдай!тіліме еріп,иланғантірі жанның жоқтығы-ай!Апыр-ай, ә!Бүгін еласып-тасып кеткен бе,ара-тұра..

Елдігің де ерсілеу, ерлігің де,еркелеймін, ағайын, енді кімге?Түбі неге соғар деп, бұл қылықтың,күңірене беремін мен бүгінде.Ұлығың да сұйылып..

Тұратын көңілінде шуақтап ән,ұлың ем үмітіңді туа ақтаған,Жұртым-ай, барасың ба майдаланып,шіркін-ай, қайда барып қуат табам?!Аңырып күні кеше ұлы..

Ой жібермей ырым-сырым дегенге,сенетін ем,еретін ем тек елге,Елемедім(бөлек едім басқадан)жұлдызды аспан бар-жоғын да төбемде.Жастығым ба,мастығым ба..

Болатынын ойладың ба ертең не?Бұғармысың, шығармысың сен төрге,әлде құдай ұрар ма екен алжытып,әзірейіл тұрар ма екен желкенде?!Тамырыңа жылдар уын..

Күні кеше (сөзіме сенші, күнім!)көргіш едік кісінің кемшілігін,тергіш едік құрбының кемістігін,ағаттығын ағаның,көрші мінін.Ол да кімге абырой..

Сені ме бір...деумен-ақ,сені ме бір!..сергелдеңге түскені-ай сері көңіл!Сәруар гүлдей солар ма сабағындасеруенсізсертіне берік өмір.Қор болам деп..

Ұната ма өзіңді, жек көре ме,—ренжисің ол үшін кепке неге?Көңіліңді қалдырған досыңа да,қасыңа да бекерге өкпелеме.Өкпелеме туысқан тірі..

Кісінің кешпейтін ем пенделігін,күмілжіп отырғаным мен де бүгін,—бар аймақ осы күні ірі тұтқан,қарайлап көңіліне төрдегінің.Шынында, қарашы өзің..

Жәлап қатын,..жәдігөйлер,ұрылармаған да күн көрсетпейтін түрі бар...(Өмірімді —өзгелерге үлгі еткен,дәл қазіргі көңілімді кім ұғар?)Жәлап..

Ұнатам әлі тазаны ғана,түгім жоқ, досым, өзгерген,—өмірдің ащы азабына да,мазағына да төзгем мен.Батырмау үшін арды күнәғаолқылау болса..

«Жеті атаңды білесің, бе?» депсұраған ауыл қартына жауап береалмай қысылып қалдым»,— деп едіұлым бірде маған...1Арғы бабаң Алдиярарқалы адам..

Жастығың өтіп барады-ау...Теріліп бітпей гүлдерің.Өріліп бітпей бұрымың,Бақыттың кешіп бір көлінТатып та көрмей шырынын.Сүйікті болып бір..

Күнәңді,кінәңді де сан кешіре,Көніп ем,азабыңның әммесіне.Өтінем бір құшақта балқып тұрып,сен мені ендігәрі алма есіңе.Тындырар ендігі айтқан өкпе..

Тағы ұнарсың біреуге,тағы ұнарсың,Тағы да ұнап,тағы да жаңыларсың.Мен есіңнен шықпаспын қайда жүрсең.Жек көріп те отырып, сағынарсың.Мен де, бәлки..

Кім біледі себебін,кім біледі,суық сезім жүректі тілгіледі,Біз де бүгін жат болып кеттік пе деп,Ойлаудың өзі қандай сұмдық еді!Жүректің өшірем деп..