Кемшілік туралы Өлеңдер ✍️

Қарашығы қос көзінің қарасы,Қошаметтеп Тауы менен даласы.Атқа қонып, алғаш билік тиген кез,Баласына хат жолдады Анасы:– Қуанбассың балаң жолын тапса..

Кім көрді «ақылым кем» дегендерді,Ақымақ әжуа етер кемеңгерді.Саяз су сарқыраған көзге түсіп,Көрмейміз тұнып аққан тереңдерді.Әркім жүр өз басына..

Мен қанша өмір сүрем жер үстінде?Нақты оны айта алмайды неге ешкім де?Алғысын адамдардың ала жүріп,Отына күйіппін-ау сөгістің де.Мен жайлы өткен..

Талай тағдыр ойран боп,Талай ғасыр қайран боп,Жайраған дүние-ай.Тыңдағанды мұңайтып,Тарихынан сыр айтып,Сайраған дүние-ай.Естіп баба тынысын,Талай..

Күні кеше (сөзіме сенші, күнім!)көргіш едік кісінің кемшілігін,тергіш едік құрбының кемістігін,ағаттығын ағаның,көрші мінін.Ол да кімге абырой..

ӨмірдеНе болмайды дейсің:Шығуын шығып биікке,Басы айналып, құлайтындар да болады.Жаны ашып, сол бір күйікке,Жылайтындар да болады.Бар кемшілікті үйіп..

Кемшіліктер көп менде,Әлжуаздау бір жан ем.Ән білмегендіктен де,Өзіме-өзім ырза емен.Өнер дарып біткенге,Табиғат-ау мырза ма ең.Күй білмегендіктен..

Ұсақ кемшілігімді кешіре алмадың,Асқақ қасиетімді – есіңе алмадың.Алдыңда – жібектей, есіле алмадым,Түйін боп қалдым да... шешіле..

Жақын екен жылдарым қашық деген.Жапырағын жан-жаққа шашыпты емен.Қызықтардан бір кезде өзім қуғанҚұтыла алмай бүгінде.Қашып келем!Аңқытып бір ән..

Жас кездегі кемшілігің жарты айып.Ұят екен түк бітірмеу қартайып!Енді көрсем:Арнасына сыймағанАсау өзен бара жатыр ортайып.Көзді қарып найзағайдың..

Бостан-босқа шытылмайды қабақтар.Байқайсың ба,Сенде қызық әдет бар:Шын дарынды дұшпаныңды жамандап,Қабілетсіз достарыңды мадақтар.Жығу емес..

Ала жібін ешкімнің аттамадым.Ақты даттап,Қараны ақтамадым.Көз салмадым біреудің қалқасына,Жетіп жатыр өзімнің ақ тамағым.Бата беріп жас талап,Көк..

Даттайды екен бір кінәңді ел білсе,Бірақ ол да келген қайғы уақытсыз.Қызғанышы ізгілігін сөндірсе –Нақ сол адам бақытсыз.Көздер барда қадалатын..