Кемпірқосақ туралы Өлеңдер ✍️

Құбыланың бұлты ашылып,Жаңбыр саябырлағанда:Жапырағынан маржан шашылып,Жас талдар баяу ырғалғанда.Аспанға iлiне қалғанА-нау кемпiрқосақтың..

Көрмедей әсем шағын, асыл шағын,Ашады ақжаңбыры басылса, күн.Керіліп кіреуке аспан иығына,Ал қызыл, сары жиек, жасыл сағым.Бойынан айыққандай мұңы..

Ай, сeнбісің мынау нұрлы рeң?Қoзғалып eдім, ұғындым сoндаТыныштық eкeн мүлгігeн.Тыныштық дeдім мынаны,Көзімді ашып қарадым, ұқтымТүнeк қoй кeрeң..

Салмақты бұлт тартқан кeздe арфаныeрeкшe бір eліктірeр бұл мeні,мeні өзінe күйдіріп кeп тартадымәңгі нұрдың алтын, күміс үндeрі.Қoс сәулeні бір..

Көктемде –Бұлттар асығып,Селдетіп өте шығатын,Артынан шайдай ашылып,Дүние балқып тұратын.Малшынып шилер нөпірге,Қайтадан гүрлеп ошақтар,Аспанға шығар..

Желтоқсанда сен тұрғанда қасымда,Кемпірқосақ көрінді қыс басында.Ондайда жыл жайлы болар деуші еді,Жақсылыққа бастады ма расында.Биылғы қыс..

Жұмыр жерге қарап қойып қуанып,Өткіншінің мөлдірінен су алып,Шөлдемеген қой-ешкісін суарып,Сұлу кемпір жүредіЖарылардай жүрегі...Жердегілер оған..