Шабыт туралы Өлеңдер ✍️

Тарылып ой тынысы,Шабыт демі,Қала ма қазылмай-ақ бақыт кені?!Қас қағым өткен сайынҚыл бұғаудайБарады буындырып уақыт мені.Бәсеңдеп жүрек-жырдың жақсы..

Салауат деп,Дұға оқып өткендерге,Жасарады дүние көктемдерде.Шабыт керек сол кезде,Шабыт бірақӨз бетімен келмейді күткендерге.Бола бермей үнемі ми..

Жұрт менің жағдайымды білем дейді.Жырымды есептейді,Түгендейді.Мен болсам өртенемін,Күйінемін,Бірақ та жұмысымнан түк өнбейді.Қалайша көкіректі мұң..

Қарлы жаңбыр алағай да бұлағай,Сол жаңбырдан тұрған кезде құламай.Жарқ-жұрқ еткен шалғысымен шабыттыңЖыр егінін орып алды ұлы Абай.Басқарғандай..

Келген кезде қара бұлттың шабыты,Нұр жуады көк аспанның мауытын.Құмның алып тасбақасын көргендеЕлестетем батырлардың сауытын.Қайран қиял түрген ғарыш..

Тартсам сені кей күнде,Боламын рақат тапқандай.Қосылып сенің шегіңеЖүрегім тәтті үн қатқандай.Көңілдің шексіз аспаныБолады бір жарқ еткендей!Ақынның..

Әбділда ТәжібаевқаШабытты, шапшаң, мінездіСонау бір жігіт шағында,Шебер-ақ екен бұл өзіДомбыра баптап шабуға.Одан соң өнер жайынанАйтпайды солай..

Кеудем бір жанартаудай күркіресеКөңілімнен ыстық жаңбыр сіркіресе,Қайнаған қара құйын бұлт боламын,Ойымда ойнайды ұйтқып от бораным.Жанымның сонда..

Мені жұрт дейді-міс майталман,Ойларын өлеңмен айта алған.Мен кейде қаламын сөз таппайАдамдай шабыты ортайған.Сыр бермей сыртымнан қомпайғанЖүремін..

Өткеннің бәрі өткен ғой,Алыстап кейін қалатын.Есіме кейде алатынБолады сирек сағатым.Есімде нәзік бір сәуле:Көңліме жарық жағатын,Жадырап жаным..

Өлең – өмірАқындық кез-келгенге бұйырмайды,Санаңды сансыз ойлар шиырлайды.Шабыттың шағаласы шалқып жүрсе,Құйылып жүрекке сөз тыйылмайды.Сан..

Ауылым – алтын бесігім(ауыл туралы жырлар)Жыр-тұлпарға шабыт-шана жексем де,Ақ бұлттарға ақ сұңқар боп жетсем де,Ақ түтіні бұрқыраған..

Жыр жолынан саздың ұғып мұратын,Өз болмысы мұң мен саздан тұратын.Маңдай шашын сілкіп тастап саусақпен,Телеарнадан жыр оқитын бір ақын.Жауhар жырдан..

Шау тартып қалыпсың-ау, қайран шабыт!
Жүруші ең кейбір жерде ойран салып,
Жүруші ең кейбір жерде сайран салып,
Шау тартып қалыпсың-ау қайран..