Ақгүл тұрсынбай шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Оралшы, көңілдің көктеміҚош келдің, көгілдір көктемім!Сен келдің, табиғат гүлденді.Алыстап қарт құда, өктем үн,Тал-шыбық бусанып, бүрленді.Кең далам..

Ай астында жыр оқитын бір қыз барАуыл іші.Жаздың түні.Тым ыстық.Дел-сал күйде мүлгіп жатыр айнала.Ел ұйқыда.Талықсыған тыныштық.Кенет, көрші үй..

Мен үшін өмір деген...Күндерім жоқ сағынып, езілмеген,Түндерім көп аңсаумен көз ілмеген.Сағындырған, сарғайтып сабылдырған –Осы ма, сезім..

Күз бен қызҚараша күз...Былтырғыдан бөлектеу, жаңаша күз:Самарқау күн, солғын бақ –Бәрі орнында,Көрінбейді тек қана аласа қыз.Сиқырлы..

Өлең – өмірАқындық кез-келгенге бұйырмайды,Санаңды сансыз ойлар шиырлайды.Шабыттың шағаласы шалқып жүрсе,Құйылып жүрекке сөз тыйылмайды.Сан..

Қол бұлғап көрінгенЖеті онның төрінеЖетіпсің ғой, әкешім.Мәз болып марқайып,Жас келіп, қартайыпКетіпсің ғой, әкешім.Еңсеңді түсіре,Таусыла..

Жұмыртқаның жарымай уызына,Аузын ашқан ақ үрпек балапандай,Умаждалып тағдырдың уысына,Сезбей жүрмін, от құшақ ана қандай?«Сенің анаң некесіз..

МадақСөздің басын бисмилламен ашайын,Шабыт-тұлпар мініп, алға басайын.Жаратылыстың ең көркемі, асылы –Пайғамбарға мадақ-өлең..

Мен бақытты баламынМен бақытты баламын,Күнде думан саламын.Қызықтарға тоймаймын,Асыр салып ойнаймын.Мен бақытты баламын,Шамшырақ боп жанамын.Кең..

СөзкеміргішЖанымдағы жақсы деген адам даЖырақ кетсе неге аяң тасиды?Қайтсем екен,керең болып қалам ба?Іштарлығын көріп ішім ашиды.Сырбілдірмес..

Қайрат Рысқұлбековке арнауЖелтоқсан желі,Ызғарлы лебі,               Ағажан, сені тоңдырды-ау.Алқымнан..

Жігіт сөзіҚонақтады көңілге тағы да мұң,Тырналады тіміскі ой тыртығымды.Бұрымды қыз, таусыла сағынамынМойыл көзді, найзадай кірпігіңді.Жүрегіме шоқ..

Жұмбақ бейнеКім сезеді жүректегі жарамды?Ішіндемін тұнжыраған қапастың.Сезім билеп, сиқырлады санамды,Қалың ойдың орманында адастым.Мың өткіздім..

Әжені сағынуТерең ойдың құшағына малынып,Қасиетті жыр-тұмарды тағынып,Сезім билеп сансыраған санамды,Отырмын мен ақ әжемді сағынып.«Әжесінің..

Ұрлау операциясыМенің апам – мейірімді, жақсы адам,Бірақ, бізге бал татыған дәм керек.Сәске түсте жасырынып бақшаданҰрлайтынбыз шытырлақ пен..

Жұбанышы жабырқаған жанымның,Куәгері қамсыз бала шағымның,Естелігі ескірмейтін күндердің –Құрбым, сені сағындым...Көкіректі қимастық пен мұң..

Еңселігі қара терге малынып,Әкем отыр қырықтығын қолға алып.«Құрбандыққа кетем бе» деп қамығып,Марқа қозым тыпырлайды долданып.Маңырайды..

Ысырып дүлей дауыл, өктем желді,Көк майса, гүлге орап бөктерлерді,Шаттықтың шомылдырып шуағына,Күлімдеп ауылыма көктем келді.Сылдырап жылғалардан..

Қиқар Ұлан маңқа мұрны пысылдап,Ойы да жоқ әлдекімнен қысылмақ.Қолындағы бәдіреннің қабығынӘпкесіне сый ретінде ұсынбақ.-Әпке, мені ақылгөй деп жек..

О, ғажайып ғаламым!Өмірдің бар бейнетінен безініп,Таусылғанда амалым,Мен өзіңе кезігіп,Нағыз бақыт бар екенін сезініп,Мұңайып та, шаттанып та..

Алтын күнім, жарқын нұрым, жұмағым,Сарқылмайтын, балдай тәтті бұлағым.Ұрпагғыңа деп арнаған ғұмырыңҰзақ болсын-Тәңірімнен сұрарым.Жәннат бағым..

Апатай!Қырға біткен қасиетті шынарым,Ақиқат пен әділдікке сыңар ең.Жырыңды оқып ұғамын,Көлдей тұнық көңіліңді мына мен.Аласармас алыбым!Алаулатып..

Ажырау(М.Жәлелдің «Расставанье» туындысына еркін аударма)Қандай қиын қоштасу,Жан досыңмен, жақыныңмен, құрбыңмен...Енді оның жолықпасын..

Ей, жанардан нұр атылған жарық күн!Ей, санамды тұмшалаған тамұқ-түн!Өзегім – өрт, өкпелімін сендерге,Дауа бар ма, жан дертімді емдерге?Қайсар..

Керей руынан шыққан жас батыр Жәнібектің (Жәнібек Бердәулетұлы) жау алдындағы қайраты аңыз болып, ел ішіне тез жайылады да, Абылай хан оны жете..