Иоганн вольфганг фон гёте туралы Өлеңдер ✍️

(1771)Қорқамын, қалқам Тереза.Темірдей өткір көзіңнен.Ашуы зілдей сезілген!Бірақ кейде бір қарап,Арбаса көзің жаудырап,Сұлу бар ма өзіңнен?Аласың..

(1769)Жаутаңдадым үнсіз тек,Кенет тілім күрмеліп,Айрылысу — қандай қасірет,Жан едім ғой мен берік!Махаббатты мұң басып,Тұнжырадым сол бір..

(1769)Сіңлісі Күннің,— Айысың,Назсың бір жүрген жабығып,Күміспен шеккен шәйісің,Тұрасың тұман жамылып.Жетер тек түнгі қияданАяқты кербез басқаның.Құс..

(1768)Мөлдір бұлақ қайырында жаттым мен,Ерке тасқын шаттығына баттым мен —От құшағы құшағыма қауышып,Күліп толқын, қытықтайды, кетеді,Сылаң қағып..

(1768)Ну орманда масайрап бір жаттым менҚұшағымды сілке тастап аштым кең.Ынтызар боп сұлу маған жабысты,Күлді, әзілмен кетті ол қыз,— ауысты.Өзге ару..

(1768)Сүйіктіме жылы ұя.Хұжырамнан кеттім мен.Қалың орман кең сая,—Жай басып, соған жеттім мен.Қалың нуды жарып ай,Гуілдеді жел түнгі.Басын иіп..

(1815)Махаббаттай мұң сырым,Қаламын ашпай булығар.Жапырақ теріп мен жүрмін.Жұбатып ойды, зілі бар.Қиын, ұзақ жолдарда,Өмірден тапқан мол..

Биік жартас төрде отырмын мен таң ата,Қызыға қарап сәрілеп атқан таңда, тұманға,Қызыл, қоңыр түрлі түске боянып,Ұзына бойы созыла кең далаға..

Садағыңның оғын, – ақ шаштыға қаратпағын,Күннің бағытын жылжытып,Көлеңкелеп жауып көк аспанның жарығын,Бірінші қарды бізге сыйлаған.Сиқырлы садақ..

Адамгершіліктің шекарасыЕрте-ерте замандаҚыдыр атаМықты қолыменНайзағайлы бұлттар арасынанҚасиетті жер-анағаДәнін септі,Сәнді шапаныныңШет..

О, сендегі жоғарғы билік неге керекҚаншама махаббаттың бақытына сенбегенмен,Жарқырап та ол біздерге көрінбегенмен,Болашақты болжап білу тек бізге..

Достым, бойжеткенім, Тереза,Сенің темірден де өткір,Ашулы көздеріңнен қорқамын!Сонда да сен ертіп жүріп,Қалайша мені жаңылмастанСен, кірпік қаққанша..

Оянғын, шығыстың ақ таңы!Сенің жарық күндей жарқырап,Қадала қарағаның,Түннің көлеңкесін таратқандай.Қарашы, құстар жараса ән салып тұр!Бойжеткен..

Менің сүйіктімнің қаны тамған,Мекен жайдан қоштасып барамын.Мен жайлап қадамдап қалың орманға еніп,Емен ағаштардың есігін жәйлап қағам.Ай шарасынан..

Купидо, шәлкес те өткір бала,Бірнеше сағатқа сен тыныштық тілеп едің.Бірақ та қаншама күн, түн тоқтап мұнда,Бүгінде осы үйдің иесіндей күйге..

1Сен білесің бе лимондардыңБау бақшасын гүлденген,Қызыл күрең тәттіАпельсиндер жапырақтарына жабысқан,Қоңыр салқын ауасы ерекше бір керімсал,Мүлгіген..

О, сенің жоғарғы билігің, көмегіңмен,Болашақтың жарық күнін бізге көрсеткенмен,Махаббаттың ләззатына бөленіп,Бақыт құсының қаншалықтыЖарық..

Жер бетінде аңдар арасындаЛилидей ерекше аң болған емес!Қандай сиқыр-арбауменМұнда жабайы аңдар келіп жиылған?Бейшара, байғұс ханзадаларҚанаттарын..

Қасиетті ұлан-асыр тойдан кетіп,Жан жаққа шуақтанып шашылыңдар.Жалған өмірді жалғап,Алып жолдар, кеңістікті жарып өтіп,Әлемді түгел..

АқынИран халқы не үшінМұхаммед Шәмшидденге,«Ғафиз» деп ат қойған?ҒафизҚұпиясын мен ашайын.Құранның сөзін мен,Қызғанышты құл-пендесі,Қатаң, қатқыл..

Кең даланы, қалың ормандыТерең бойлап жағалап,Күннің тал түс, бел ортасындаӘсем әнге, жырға қосып,Аяғымды алшаң басып, серуендеп келемін.Жер шарын..

Жарыса толқындар, шулап ән салар!Көл жағасында балықшы отыр, ойға шомып;Айнала жым-жырт, көңілі дертке толып.Сағаттар бірінен бірі тоқтаусыз өтіп..

Өзімнің өткен сыбдырлы күндерімдіКөзіммен мен қалайша оқып көре аламын...Және де жапырақшаларды іздеумененБір үйден бір үйге жүгірумен..

Ақындарда құпия сыр болмаған,Ал, ұстамды ақындарды күндіз күні деШырақ жағып іздесең де таба алмассың;Қара сөзбен айта алмағаныңды, –Өзімізден өзіміз..

Күлімдеп қарап жаным, бәрін де маған бердің,Мен бе тағдырымды тергейтін!Егер де ол ұры болып, шықса жалғанда,Жасаған ұрлығы да – керемет.Дегенмен де..