Біржан ахмер өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

кірпік ілмей жатырсың неге, анашым?..қараңғы түн. Ұйқысыз сен ғанасың.«жас теректі» несіне уайымдадың,жел соғады, əйтеуір жел болғасын.жұлдыз біткен..

желдің гуілін,  топырақтың тынысын,  бозаң қырда өсетін Өлең-шөптің сыбысын,  жапырақтың жүзінен ғарыш жаққа бет алған,  қыз-ауаның күлкісін,  ардан..

Ымырт түссе, қанат жайып адырға əн, аңсарыма дем салады жел ескі.күнмен бірге күңгірт ойға шомылған, қиялымды жан түсінбес көмескі. қызыл іңір...

сөз – ғаламнан, ғалам – Хақтан жаралған. құсни хаттай шимайланған жер беті. өмір мəні – қара жүрек, ақ арман, əр күн сайын алмасады келбеті. пенде..

мен сенің тəтті қылығыңды сүйем, бұрымыңды сүйем өрілген. періште сынды ұғымыңды сүйем, жылуыңды сүйем төгілген.мен сенің мөлдір жанарыңды..

аппақ Айдың жамалынанмұң сырғып,айналаны тербетіп тұр үнсіздік.бақ ішінде бір сағым бар беймәлім, сығырайтқан шам көздерін нұрсыз қып.көкірекке..

Бүгін тағы саған келдім кешқұрым, (мен кешкендей сағынышты кешті кім?) Бəріне де көнем, қалқам, бірақта, Қоштасқалы маза бермес ескі мұң.Сені әлі де..

күнім, саған жарасар еркелеген, еркелесең, көңілім шертеді əуен.қоңыр үнді сарын кеп көкейіме, көкіректі қозғайды көркем өлең.күнім, саған жарасар..

Жарығым,мұнша аяулы болар ма сезім деген?..сезім деген – сенделген өзім дер ем.  көкжиекке тығылған Күн нұрындай, ұяласың...  мөлдіреп  көзіңде..

жүрегім жүрегіңмен үндеседі, үнсіз ғана сүйеді, тілдеседі... сөздерің – сағым тұнған самаладай, көздерің – қоюланған түн кешегі. ғажап қой.. жүзің..