Ақылбек манабаев туралы Өлеңдер ✍️

Есіңде ме,Көрікті бір көктемде,Ауылымыз қатар қонды бөктерге.Ойнау үшін,Барлық бала бас қосыпАсыр салдық,Көтерілдік көк белге.Жарысумен шығып қырдың..

Қиял – тұлпар мінгенім,Ауылын бетке ап өлкеңнің,Дүбірге көміп қыр жонын,Көсілте шауып, жөнелдім.Ілесіп уақыт көшіне,Арманға алыс бет қойдым.Төгілді..

Тояттаған нөсерді еміп, қарды жұтып, мұзды жеп,Арыстан жал асау өзен ақты жарды сүзгілеп,Су ішінде бір-бірімен майдандасып жатқандай,Бұлшық еті..

Көк төсінде шұбатылып арқандай,Қатар түзеп сетінемей, тарқалмай,Жеттіңдер ме,Тыраулаған тырналар,Ынтызар боп кең далама дарқан, бай.Самғасаңдар,Таза..

Бұл табиғат өсіргендей бізге арнап,Қыр үстінде құлпырып тұр қызғалдақ,Көркі қандай,Көктем сәнін арттырған.Көз тоймайды қараса да жүз барлап.Тербеп..

Жамылып жазық, тау сағым,Төбемнен жанып ауса күн,Жай тапқан жаным, о, самал,Сипап бір жұмсақ саусағың.Тереңде тұнған асылды,Сағыныш сеңдей..

Жаныма тәтті күй ұқтыр,Айналайын жыршы құс.Қанатыңды сүйіп тұрАлаулаған күншығыс.Таза ауаны сіміріп,Қылықтайсың сен көкте,Білегімді түрініп,Мен..

Қанат қағып сұңқылдап,Тұнықтардан нәр алдың,Көкте айдай жылтылдап,Көлде ойнап тарандың.Күн аймалап құлшынып,Болды аспан сая бақ,Құшағы әсем..

Арнасынан асырмай,Аялап бір суды арай,Сағыныштың жасындайМөлтілдейді Бурабай.Кеудесінен түсі аппақ,Көтеріліп сынап бу,Толқындарды құшақтап,Сауық..

Жасырынып көк белге,Шалқалап барып күн батты.Сал жігіт – самал өкпенде,Сабырлап қайың дір қақты.Сыңғырлап күлкі – бал бұлақ,Сырласты ғашық –..

Ойларым бар күншілдіңӨзегін өрттей шарпыған.Өмір атты нұр шыңныңБиігне талпынам.Ат басын кейін бұрмаспын,Соқтырсын тағдыр дауылын.Ғашықтарға..

Жартасқа шығып мен тұрмын,Төменде өзен ағады.Боз бурыл жалы толқынның,Жығылып, тұрып барады.Тұлпардай тарпып жағаны,Көк толқын шулап айтады ән,Бір..

Мұнарлы таудан әрі аспай.Жүрді де тінтіп жондарды,Қырағы көзі адаспай,Қиядан шалды көкжалды.Аңдарды қуып даладан,Қылғыған талай қыршынды,Балапанын..

О, дариға,Кіршіксіз көкіректеЖүрек болып соғар ма едім.Арналған оты көпкеНұрлы күн болар ма едім.Кезерген ерінге,Шәрбат болып тосылар ма едім.Асқақ..

Жасыл теңге – жапырағын сыңғыр-сыңғыр қағысқан,Ақ қойыңдар ақ армандай қол бұлғайды алыстан.Ақ қайыңдар – сәулетайлар,Сәукелелі аруларСәулелері суда..

Семейім менің,Сері қала,Жас қала,Бақытқа ұя,Шаттыққа щалқар баспана.Көкжиегін көгілдір орман көмкеріп,Көсіліп жатыр ерке Ертісті жастана.Семейім..

Қайрылмаса іс түскенде басқа ауыр,Жан деймізғои ондайды біз тас бауыр.Ойласа егер тәтті арманға қас тілек,Адам дейміз ондайды біз тас..

Жұлдыздар да жаутаңдап,Әлденені ымдайды,Жүрмін тағы бау шарлап,Төбемде аспан, түн жайлы.Толықсып көкте көркем ай,Тынды баяу жел де өксіп.Мені еске ап..

Шаттық сыйлап көңілге,Көкірегіме күн қадап,Келді қызым өмірге,«Өлеңдетіп» іңгәлап.Жалғыз емес, соңынаЕрді біреу тете боп.Гүл ұстатып қолына,Шықты..

Таң – суретші шығыстыБояп еді алтындап.Көлеңкелер ығысты,Күн кірпігі жарқылдап.Малынып күміс сәулеге,Дала-теңіз шалқиды.Бұлт-желкен,Тау-кеме,Көз..

Екіпіндей соғып, ентігіп,Батыстан күшті жел тұрып,Қыбырсыз жатқан жер төсі,Дүр сілкінді желпініп.Опыр да топыр бола қап,Көмілді шаңға кең алқап.Үп..

(ССР халық артисі Роза Бағлановаға)Алма мойын, күн маңдай,Ажарынан нұр есіп,Сахнада тұрғандайҮлбіреп бір гүл өсіп.Еріндерге ұялап,Ойлы күлкі..

Оқ пеннен отты сапырып,Саз кешіп атпен сауырдан,Жауына жайдай атылыпЖарқылдады Бауыржан.Өмір мен өлім тіресер,Соғыстың заңы – ауыр заң.Тап берсе..

Қарсы алдында ақ Ертістің айдыны,Оймен серпіп іште тұнған қайғыны,Тас тұғырда тапжылмастан ақын тұрАнадайдан жалт қаратып айбыны.Ақ қабағы жайлап..

Маңдайымда сылқым күн,Өрге қарай ұмтылдым.Қасқа шыңға жеткенше,Мың жығылып,Мың тұрдым.Асқарда тұрмын асқақтап,Аңқылдап самал,Қашты аптап.Самұрық –..