Рза оңғарбай туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Өлеңдер: 137

ҚАШАҒАН ЕСКЕРТКІШІ
Қашаған – жыр қара бұлт төгеді өлең,Тайсалып ең, тарланым, неменеден?!Құзар шыңға қонақтар қыран мүсін,Аумай қапты бұлдырық, бөденеден.Жырмен шайқап..
©  Рза Оңғарбай
КҮНЕЛТІСТІҢ РЕТІ
«Жаман қой қартаяды шымыр шақта-ақ,Әй, шал-ау, неғып жатсың ыңыршақтап.Көршіміз теледидар қоятұғын,Әкепті Ақтау барып тұғыр- шантақ.Қарашы, әне..
©  Рза Оңғарбай
МЕН БІЛЕТІН МАҢҒЫСТАУ
Бұл өлкеге келмеді, өтпеді кім,Өткенімді зерттейтін көп пе еді ілім?Маңғыстауды «Маң» «Қыстау» деп жорығанҒалымдаға шындығы өкпелімін.Ей, ғалымдар..
©  Рза Оңғарбай
ӘКІМДІК ПЕН АҚЫНДЫҚ
Замана жағдайыма қараспады,Ақ тілек арманымды аластады.Құйрығын қос кеменің ұстау қате,Әкімдік ақындықпен жараспады.Ел – халық адалдықты сыйлайды..
©  Рза Оңғарбай
ҚАРАТАУМЕН СЫРЛАСУ
«Қаратауым, тасқанның басып белін,Келмейді ме кейде бір майдан бергің.Менің маңғаз өлкеме ғашық па едің,Өркеш-өркеш өлең боп қайдан..
©  Рза Оңғарбай
ӨЗІМДІ КӨРІП ҚАЛДЫМ...
Сеніменен келеді қол ұстасқым,Балалық-ай, ойынға жалықпас тым.Сағым жылдар, самайды аққа бояп,Мені аяусыз аулаққа алып қаштың.Қуанышта шек болмай..
©  Рза Оңғарбай
ЖЕЛ
Көтерілдім басына құба жалдың,Келген еді өзімді сынап алғым.Ерке самал есуге ерінгендей,Бір желп етпей,сен неге тына қалдың? Жанарымнан жалтылдап..
©  Рза Оңғарбай
ЗАЛАТАЙ – ҚОЖЫМ, БОЗІНГЕН
Балалық шағымыз-ды көз ілмейтін,Кешқұрым бір мұңды саз безілдейтін.Гармоншы кейуана Залатай да,Тыңдаушы қара шалы Қожым дейтін.Сол кемпір сол әуеннен..
©  Рза Оңғарбай
АЙДЫН ЕДІҢ...
Маңғыстауым, май қолтық бесік едің,Бауырыңды жатыр-ау тесіп елім.Тіршіліктің мәйегі мұнай болды,Мұнай болды үлкені несібенің.Кәрі Каспий айдынын..
©  Рза Оңғарбай
ДӘНІСПАН ТАУ
Дәніспан тау – данышпан тау,Тал бесіктен танысқан тау.Сол бір сәби бәйкүнә шақ,Армандай боп алыс қалды-ау.Дәніспан тау, тарлан ба едің?Арлыларға..
©  Рза Оңғарбай
БЕКЕТ АТА
Қорыққанды абдырап,Үрейіңіз жетектер.Қуанғандар жадырап,«Жарылқаушым Бекет», дер.Қашқандар да ынтығып,Сенен күтер бір медет.Қуғандар да..
©  Рза Оңғарбай
НЕСІБЕ
Жыр өлкеңе шаншылған бір шыбық ем,Тағдырыңа мен талай күрсініп ем.Жыр сүйетін, жұртым-ау, жібек мінезЖүрегіңнің айналдым дүрсілінен. Жыр болмаса..
©  Рза Оңғарбай