Есләм зікібаев туралы Өлеңдер ✍️

Іздей берсе жетіп жатыр менде мінСыр айтам деп шынын айтар пендемін,Жеңгелеріңнің арқасы, жігіттер,Осы жасқа бозбала боп келгенімКүлесіңдер!Керек..

Біреулер өсіп,Біреулер кішіріп жүр ғой,Біреуді біреу сүйрелеп кісі ғып жүр ғой.Өкініштісі – сондайлар өмірдің мəнінБылайғы жұрттан басқарақ түсініп..

Жаманға ісің түссе егер –Жар-жаһан тұрғандай-ақ уысында,Пенде боп көрмегендей туысында,Тұрады зауқы соқпай сөйлесуге,Жақындап сеніменен..

Жұрттың бəрі жарына арнап жыр жазуды машық қып,Былай қалды ақындағы алау сезім – ғашықтық.Содан ба екен,Бұл күндері серпілуді сейілтіп,Киноға..

Ақыным-ай, сайраған топ алдында,Деуші ем шындап өлеңді доғардың ба?Аман-есен əйтеуір көз алдымдаҚара сөзден Ақ сөзге оралдың ба.Өлең шығар,Өзіңе..

Бір Өрнектен Алматыда он үйміз,Жұп жазбасақ, жақсылыққа жоримызСіз – сардарсыз,Қалғанымыз – сарбазбыз,Бəріміз боп өзіңізді қоримыз.Біз бір топпыз..

Бұрымың қайда?Жаным-ау, қайда бұрымың?Бұрым ғой сенің ұлтыңа біткен бір ұғым.Бұрымың кесіп, осынша неге құрыдың,Мода ма саған монтитып салған..

(С. Мұқановтың 60 жасқа толуына)Бөгеттің ешқайсына аялдамай,Өтеді жылдар жылжып, аяңдап ай.Тірліктің тыпыршыған қызығыменБірін де қаламыз-ау,Уай..

Өлең сөзде қадір көп –Ақынды өлді дей ме екен?Қара жерге қабірлеп,Атын көмді дей ме екен?Алай-дүлей бұрқасынШуламасын дей ме екен?Ақын өлді, жыр..

(Ə.Тілеулесовке)Тіршіліктің тартысы мен талқысы,Көктем, жазы, күзі менен бар қысы.Соның бəрін шынықтырған асылсың,Асылдарға 60 деген түк..

(Қ. Ыдырысовқа)Айтып-айтпай оның да не керегі,Күлкісімен толтырып кенерені,Ортамызға өнер боп енер еді,Жыр болып өнер еді,Міне, биыл жиырма жыл..

Жаппар ақын –Қылығымен халқына жаққан ақын,Жыр жазса,Сылаң жігіт баптанатын,Сыр айтса,Көп жиылмай шақталатын,Алпыстың асқарында қалықтайдыКең жайып..

Оңдасын!Ер есімі азаматқа ол да сын.Дүниеге оңнан келген боларсың,Ата-анаңның тілеуі оң болғасын.Іш тартқандай ашық жарқын қабағың,Көргеннен-ақ оң..

Қиян күндерді мына басыңнан өткеріп,Жақсылықты да, жамандықты да көп көріп,60-қа аман келгенің үшін рахмет!Қырқаға шықпай талайлар кетті қыршын..

(Дипломат Сəлім Құрманғожинға)Тіршіліктің көбейтіп арнасын көп,Тоқтамас тірлік көшін алға сүйреп,Келесіз ел мен елді табыстырып,Əулие бабалардың..

Тамара жеңгем ұрпақты біздей өсірген,Ұлағаты мол ұстаз деп ұғам сосын мен.Осы кісілердің тəрбие-тəлімімененКелеміз қалмай уақыттың ұлы..

Қатар кірдік өнердің бəйгесіне,Қиқу шықса шабардай сəл көсілеҚызылжар мен Көкшені жырға бөле,Арман қуған күніміз бар ма есіңде.Бала қылық,Бала..

Дүниені оймен орап түн қатып,Жан жүректі жылатып бір жырлатып...Ойдың терең тұңғиығы босатпайБірде шығып, бір батыпСөз желкенін алып жүрген АғағаІні..

Шуақ пен нұрдан жаралған,От пенен судан нəр алған,Жақсылық көрсем де адамнан,Жамандық көрсем де адамнан.Тəңірінің жазу, жарлығы,Тағдырдың кеңі..

Арақ ішкендей «бір қазан» –Бола бермейді кіл мазаң.Содан да ма екен,мең-зең бопАйқыш-ұйқыштау жыр жазам.Өмір-бəйгенің төріндеБірде қаламын, бірде..

Ақшадан да құн кетті,Адамнан да құн кетті,Жақсыдан да құн кетті –Киіп алды құл кепті,Ерден ездер жол алыпМиығынан күлді епті.Ертеңгі күн екінді,Еркін..

Сіңірім сіңіріме шалынып жүріп,Айтар ой, сөйлер сөзден жаңылып жүріп,Көңіл шіркін дəмелі əр нəрседенКейде болғың келеді қағынып, жігіт.Тірліктің..

Бүгін менің кеудемде,Алақұйын соғып тұр.Ет жүрегім қалтырапТоңып тұр-ау, тоңып тұр...Құда түсуші еді ғойҚызы барға жігіт кеп,Жүрегінде тағы даҮміттен..

Арманымызды айдынға салып, жүздіріп,Жүргендей күнде сөйлейміз өліп, үздігіп.Бəрі ғой соның əруей тірлік, пенделік,Болмаса біз кімді, жатыр-ау кімдер..

Адам да бір, мал да бір, мезгілімен оттайды,Кейде соғып, жүрек кейде соқпайды.Бір саулықтан басқа бүгін жоқ қайғы,Алматының жолдарындай жолдарыныңҚай..