Бекен әбдіразақов туралы Өлеңдер ✍️

Сәлем, сәлем, арыстық жолшыларым, Өшірмеген жүрек пен жол шырағын. Әкем көзін көргендер сиреп қапты-ау! Тірісі айтты:– Біздің жай сол, шырағым.Өмір..

Алқам-салқам вагондар тұр тұйықта, Иықтасып жауынгердей жаралы. Адам түгіл, темірді отқа қиып па, Суланады қарт жолшының жанары.Темір жолдың соқыр..

Бір жүрмек бар, бір өлмек жоқ дегендей, Қоштасқалы тұрмын елмен Бөгендей. Әй, Төлебай, жымиясың сен неге, Күдіктенсең, қабырғамды сөгем бе..

Шырылдауық шегірткем, Қайдан келдің мұнда сен?! Әнің қайда төгілткен, Бала күннен мұндас ем.Әлде жаздың «гөләйтін» Тауысып алып далада... Жер емес..

Көктемгі жаңбыр үнінен Сағыныш тербеп түнімен, Сырласқан едім ғашықтың Ғажайып тәтті тілімен.Қызғалдақ үміт алысқа,Қап қойған сонау Арыста Арманды..

Көгілдір түн, жұлдыздар жаудыраған Арысымның алтын жүз қауынындай.Құс жолы да тып-тыныш маужыраған Шамы сөнбей ұйықтаған ауылымдай.Көлегейлеп..

Сен де жаттың Арыста, мен де жаттым, Сен де жатсың бүгін де, мен де жатпын. Бұл махаббат балбырап піскен шақта, Дәмін татпай, Арыста кенде қаппын.Сен..

Қамалдай қоршап тұр қырат, Ойпаңда жатыр Арысым. Қазандай буы бұрқырап, Жаңғыртып еңбек жарысын.Көрдің бе аппақ түтінді, Қалықтап көкке өрлеген...

Арыстық ару, ай жүздім, Ындынын құртқан талайдың, Арманға қолды жайғыздың, Жасаурап көзім қараймын.Жанарың жаућар мұнарлы, Сұрақпен сырлы мөлдіреп..

Туған жерге ат ізін салмағалы, Арысымнан қан шөлім қанбағалы, Талай көктем төбемнен қиқу сапты-ау, Сағыныштың ауырлап салмағы әрі. Балқаш елі, Іленің..

Ақ сары Ай жүзі де құмарлықтан Алқына дірілдеген мұнар тұтқан.Үлпілдек үркек самал лебі ме екен, Еліткен ес тандыра сені, Бекен!Ашылып жұпар иістен..

Ашуға кейде булығып, Арнаңа сыймай көпірсең. Жағаңды айқай-шулы қып, Ылайлап, жуып өтуші ең.Мөлдіреп кейде тұп-тұнықБетінде майда толқының Сырғанап..

Жаз өткенін қалайша аңдамағам, Былтырғыдай жұқпапты-аушаң да маған, –Құмға аунап Арыстың жағасында, Шәуілдірдің масасы қандамаған.Татып, тойып..

Үздігіп бір белгісіз ән келеді... Сағыныш па тербеткен әлде мені?Домаланған жұлдыздар Шәуілдірдің Самсап піскен сап-сары әңгелегі.Мен ғана ояу...

Оман арық,Бір мәрте ағып барып,Аман қалғам бір құдірет қағып қалып.Сонан бері толқынмен төбелесіп,Теңізден де тайсалмай келем өсіп.Оман арық өзен бе..

Жүректің өксігімен, солығымен, Бұл әнге Шәуілдірде жолығып ем. Көк өрім келіншектер кеудесіне Келген ән шапқын жаудың жорығымен.Мұң тұтып көк..

Айналшы маған, аума бұлт, Шомылдыр күміс нұрыңа. Жойқын да жойқын жау да, бұлт, Жасыл нұр жандыр қырыма.Айналмай тұрсың, аума бұлт, Есіл де-дертің..

ІҚайда тудың? – дегенде, Сені атаймын, Арысым. «Суды сатып берем де», -дейді-ау сонда танысың!Қызарамын дыз етіп, (Намыс шіркін жаман ғой) Жүрсе-дағы..

Арысым, сенде қалдырғам Балалық шақты – бал күнді. Пойызда шықтың алдымнан, Жүрегім танып талпынды.Жүрегім танып талпынды, Кетер ем кезіп көшеңді...

Түндер, түндер, айлы түндер, Арысымды құшақтаған. Түндер, түндер, айлы түндер, Қандай қымбат бұ шақ маған!Күміс түнің, о, Арысым,Махаббаттың бесігі..

Әкешім күйеу болған жер, Анашым келін болған жер, Көңілге нұрлар қонған жер, Жаныма жырлар толған жер –Армысың, менің Арысым. Балапан шақтан..

Арысым, ардақ өлкем кіндік кескен, Көрдің ғой талай-талай түндікті өшкен. Ажалдан арашалар амал жалғыз –Бақыттың басы – жұптым, бірлік дескен!Ат ізін..

Жұтайыншы Арыстың таза ауасын, Сарайымды ашсын да тазаласын. Түсіме еніп түнімен балалық шақ, Жүрегімді май басқан мазаласын!Қаракөншек басынан..

Қарғыдым жардан Арысқа, Толқындар жолын талқандап.Баспана болған барысқа Қамыстар қалды қалтаңдап.Тереңге оқша жеттім де, Көзімді аштым жай ғана...

Тұла бойың жылылықты тұндырып, Боранның да омыртқасын сындырып, Жыл он екі ай жайраң қағып жатасың, Тіршіліктің талай ісін тындырып.Топырағыңнан күн..