Қалқа туралы Өлеңдер ✍️

Жан қалқам, сен де мендей сүйесің бе?Махаббаттың отына күйесің бе?Маған мəңгі жар болып қаласың ба?Көңілімде жұлдыз боп жанасың ба?Сүймесең, көңіл..

Қалқам-ау,Сыртқа шықшы, қар жауып тұр,Қурайын ызыңдатып зарлауық қыр.Ақ тозаң бұрқырайды сілкінсе тал,Қарасаң назарыңды аударып бір.Кәнеки,Аяз сорып..

Қайың қалқа,Жайың қалай?Жақсы ма?Жамылғаның – жасыл көйлек, ақ шұға.Қыссам ба екен аш белiңнен құмартып,Құшсам ба екен мас көңiлмен қапсыра?!Қайың..

Сөзіңді-ай, қалқам, тылсым бір,Көзіңді-ай, қалқам, нұр сындым.Жүзіңді-ай, қалқам, гүлсің бір,Сезімді-ай, қалқам... күрсіндім.Наз от демді..

Қарағым, қалқам, бұлайша қарама маған,Соғады санын – сезімді сараламаған.Кешендеу келген көктемім, қайтесің мені,Жастығым өткен, қайтадан жана ма..

Мен күнәһармын – арыңды аяққа таптадым,«Қалағанымды алам» деп, қасиеттімнен аттадым.Аңдамай сеніп, абайсыз мен тұрақсызға телінгенСенің де, қалқам..

Көңілге қарай қалсам алаң кіріп,Көзіңді төңкересің сараң күліп.Әйтеуір бәрін сезгіш жұрт көзінен,Сырымды әрең-әрең қалам бүгіп.Сен неге көңілімнің..

Жолдасым, жаным, өлеңім,Қиянат саған жасадым.Тастадым сені аз мезгіл,Астында ренжу – тасаның.Ренжідім қалқама,Өкпелі болдым өлеңге.Сүймеске кінә арта..

Шырқашы, қалқа, шырқашы,Жөнделсін күйім самарқау.Оянсын көңіл ынтасы,Тұтансын сөнген жанартау.Жүзіңе дәлдеп қарайын,Жұлдыздай естен..

Әттең, қалқам... Ізгі арманым, ақ құсым,Кештеу келген басымдағы бақпысың?!Сен көгалда көктеп өскен бүлдіршін,Әлі ешкімге бүрің жарған..

Күз қалқа,Кәрі қыс күтеді бізді алда.Бір мезет сырласып алайық,Көңілдің күйлерін жүз тарта.Күз қалқа,Жаныңда сағыныш мұз бар ма?Көркіңді көшірем..

Қалқам-ай, қайтесің сен мені қажап,Болсын де денім азат, демім азат.Абай да, Ахмет те оятпағанМен қайтып оятамын сені, Қазақ?!

Сен күткен жоқсың хат менен,Жүрген де жоқсың алаң боп.Өртеген махаббатпенен,Жазбасқа бірақ шарам жоқ.Сол кешкі сәттер бәрі есте,Өзіңмен бірер..

Жүруші ең қалқам жай күліп,Отырсың бүгін қайғырып.Жүрегің қимай, жүзіңді,Жеттің ғой тағы тайдырып.Жүрсің ғой білем қиналып,Жаныңа қайғы жиналып.Бәрі..

Жүректің өксігімен, солығымен, Бұл әнге Шәуілдірде жолығып ем. Көк өрім келіншектер кеудесіне Келген ән шапқын жаудың жорығымен.Мұң тұтып көк..

Айтуға-ай мен бір өлең көңілім ауып,Қыз бала, алдыңда тұр үлкен қауіп.Қайырмасы:Қос қалқа-ау, сəулем, қос қалқа-ай,Алтыннан сырға алқа бел,Сағынсаң..

Есімде бәрі,Бәрі де, бәрі есімде,Қуаныш болып сағыныш себелесін де.Сұрасаң, айым,Тұрасың дәйім, шық болып,Мендегі мөлдір жүректің..

Аңсарым – әнім,Жүрегім – жалын,Көз алдымда күлімдепТұрасың, жаным.Қайырмасы:Қимас қалқам-ай,Өмір әрқалай,Бақытты боп жүргенімСенің арқаң-айСағынышым..

Қала, қалқам, өлең жазар жер емес –Қиял қусаң «қауып» алар тірлігі.Мұнда саған «әдемілеу» керек есБастық бола қалу үшін бір күні.Ал, өлеңің терезенің..

Жанымды жаңартқан жырыңды,Сезімді төңкерген сырыңдыСағынып келемін қалқа,Өлеңмен тағайын алқа.Қарамай жағдайға тосын,Мойныңнан тастама сосын.Өлеңім –..

Шығушы ең кеш болғанда көлденеңдеп,Жеріңе уәде айтқан қолың сермеп.Кешігіп көп айналып қалды ма деп,Келемін өзен сумен томарды өрлеп.Жеріңе уағда..

Кешір, қалқам!Ағаң бүгін мас тағы,Аяқталған әңгімесін бастады.Қасіретін...Қуанышын...Ездігін...Ішіп-ішіп, ішіп-ішіп тастады.Біріншісін ішті, әрине..

Ой, қалқа, әуел алып, әуел алып,Әркімге көзің сүзіп болма тәліп.Түскенде сен есіме, беу қарағым,Сарғайған зағпырандай мен бір ғарып.Ой, қалқа, сен..

Қасың қара, ей, қалқа, бетің айдай,Ойнақтайсың, еркелеп телі тайдай.Қайда барсам қалмайсың бір есімнен,Көлеңкеңді көрсетіп қызыл байлай.Қайырмасы:Ой..

Әй, қалқа, ғашық болдым жамалыңа,Қызықпас кімдер көрсе ажарыңа.Құрбым деп нәсілім теңдес сөз айтқанда,Тигізбе қатты жауап назарыма.Қайырмасы:Алалым..