Сәуле досжанова өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Елуге келдім,Есігін қағып іңірдің.Жарты ғасырдаЖалғанға мен не сіңірдім.Жырыма қосып,Жанына жұрттың үңілдім.Микрафон алып сырсұхбаттарға..

Ғашықтық жайлы жер-көктеҒаламат жырлар өреді.Ғасырлар бойы еркектерӘйелді жырлап келеді.Әйелге арнап сезімін,Еркектер естен танады.Махаббаттарын..

Жазылмады...Барлығынан түңілдің.Оңашада ой қымызын сімірдің. Сен отырсың ақ қағазға көміліп,Қабағыңа қарап, құлдай жүгірдім.Неден ғана жазықты боп..

Сездірмейсің жүрегіңнің сырларын,Ұнамай жүр жүргенім мен тұрғаным. Түсінуге тырыспайсың жарыңды, Өлең жазып отыратын ұрланып.Парасатты, сырбаз болып..

Біреу күліп, біреу біліп айтатын,Біздердегі шын махаббат бір аңыз.Сол шіркінді жырламады қайсы ақынБілмек болсаң ғашықтардан сұраңыз.Біреу біліп..

Жиып-теріп менің бар өлеңімді,Кітап етіп бастырып, бағаладың.Еңбегімнің осынша еленуіКөңілімнің пырағын тағалады.Көзіңдегі шуақтан ерен..

Жыңғылды ауыл жағасында Іленің,Сол жыңғылдың гүліне ұқсап реңімБойжеттім де астанаға бет алдым,Арман қуып, аласұрып жүрегім.Қоңырауын қағып шеңгел..

Бойжетіп едім,Қызғалдақ болып үйдегі.Бозбала біткен сұғымен көздің түйреді.Сүйкімді едім, сүйріктей ғана болсам да,Жұматай сүйген Ләйләдай ешкім..

Еренқабырғаның бауырынан,Қарадаланың сауырынанЖауқазын жырыммен,Жарып шығып ем.Содан бері елім,Жырлап келемін.Аспантауымның аясынан,Аққайыңды..

Тұрғыласымнан талабымды оздырдым,Талпынып келіп, табалдырық тоздырдым.Бабам айтқандай білім жолында,Тебен инемен құдық қаздырдың.Қасиетті ұяға имене..

«Ақын қыз» деп атамады мені ешкім,Мен де олармен бақталасқан емеспін.Мұқағали туған жерде тудым да,Тілім шыға жырға құмар боп өстім.Жүрегімнен..

Борандатып, жауындатып алмаса,Жыр жазбаймын, болып құры далбаса,Оқығанға мазақ етіп өзімді,Не ғыламын жамап-жасқап сөзімді.Түйдектеліп, келмесе егер..

ІАдамзат пен хайуанның аражігінАжыратып,Сөз пайда болды әуелі.Әйтпегенде қосаяқтының қарақұрымАрман-тілегі тау еді.Басқаша ойлайтын боп алды,Басқаша..

Мен бір жыр жазсам шіркін, бойтұмардайЕстігеннің жаны еріп, ой туардай.Сезімі ғашықтардың бір-бірінеТек қана сол өлеңмен айтылардай.Сол жырмен намыс..

Адамдықтың бұзамын тас қамалын,Жүрек сатам!Қалмады басқа амалым.Қалжырадым, түңілдім барлығынан.Бағамын деп заманның қас-қабағын.Әкем анау –Кеңестің..

Жазушы Рақымжан ОтарбаевқаОтты жанар оятатын ұятты,Бекзат бітім нағыз асыл тұяқты.Алшаң басып ақсарайға енесізАғылшынның ақсүйегі сияқты.Қап-қара шаш..

ҚазҰУ- дегі ұстазым Намазалы ОмашұлынаОй – шуақты жылдар асып асқарды,Айшуақты өміріңіз басталды.Жорналшының даңғылын сап келесіз,Шәкірт етіп қаламы..

Біздер мінген алып кеме,Көкті жарып келеді.Бұлт керуені қалып төмен,Көңілге жыр өреді.Әппақ бұлттар ақ күмістей,Шағылып көз арбайды.Қанаттанып..

Жалғыздан-жалғыз қашанғы жүре берейін,Оңаша сәтте өксікке толып көмейім.Ханзада емес, қиялдан түске енетін,Қараша жігіт өңімде келші көрейін.Қатарым..

Суретші бауырым Жеңіс Кәкенұлына!Алатаудың етегі, ата-баба мекені,Арғы бет пен бергі бет араласып кетеді.Ортасында Хантәңір, басы- мұзарт, бауыры ..

Өмеке!Өмірің – бек, атыңыздай.Тегінде би бар арғы затыңызда.Дегдар жан парасатпен сөйлегенде,Халқыңыз бағынады хақыңызға.Бойыңыз граниттен..

Желтоқсанда сен тұрғанда қасымда,Кемпірқосақ көрінді қыс басында.Ондайда жыл жайлы болар деуші еді,Жақсылыққа бастады ма расында.Биылғы қыс..

Жап-жас бір қыз түрініп тастап білекті,Нәп-нәзік қолмен тастай ғып ұстап күректі,Қопсытып түбін талдарды баптап келеді,Көшені бойлап тізіліп тұрған..

Жалт ете түсті жастығым,Жатахананың алдында.Жанымның сол сәт тасқынынИгере алмай қалдым ба?Күлімдеп жастық жас қыздай,Дірілдеп оған қарадым.Есігін..

Сарыарқаға биыл қыс ерте келді,Ызғырық жел зарлы күй шертеді енді.Қазан кетпей, қараша жетпей жатып,Ақ боранға орады-ай ертегі елді.Көкке өрлеген..