Сәуле досжанова өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

«Ару Сырдың көрсетем деп аққанын»,-Алты қанат үй тіктіріп шаттанып,«Ақарықта» ала жаздай демалдықӨмірі естен кетпейді сол шақтарым.Сыр сияқты толып..

Тыныш еді ғой көңілім,Тыныш еді ғой өмірім.Қай жақтан ғана сап етті.Жеңілтек деген жемірің.Тыныш еді ғой Ай, Күнім.Тұнық еді ғой айдыным.Білдірмей..

Мен үшін сенің әрбір сөзің дәрі,Мен үшін сенің ісің өмір нәрі.Жаныңда жүріп ғашық болғанымаҚайран қалып қарайды жұрттың бәрі.Өзіңнен басқа рахат..

Сөздерімен жон арқадан таспа алар,Сен жайында не демеді басқалар.Көргендей боп сенен бақыт шырағын,Естімеді құлағым.Сөздерімен мақтаменен..

Бірге тұрып сонша жылда ұққаным,Ешқашанда саған қарсы шықпадым.Сенің сөзің заң сияқты мен үшінОсы болар өмірде бар ұққаным.Бірге тұрған сонша жылда..

Ашу келіп қалды ма,Шықпа менің алдыма!Орып түсер ойран сап,Арандарсың шалғыма.Шақпақтанып жанарым,Қасқырындай даланың.Қарсы келген адамды,Талапайға..

Алла-ай, кейде мінезі жүз құбылып,Үйіріле салады күзгі бұлыт.Борандатып, қарлата жөнелгендеКөрсете алмай қаламыз ізгі қылық.Әдіре қап кешегі тату..

Тәңірім тағдырыма серік етіп,Сені – балға, ал мені – көрік етіп.Жаратыпты тірліктің төсіндегіСоқсын деп сөз өрнегін берік етіп.Тәңірім қол ұстасып..

Жүрегімнің түпкірінде жүретін,Бір сыр болды, өзім ғана білетін.Анда-санда көріп қалған мен үшін,Сіз күлгенде күллі дүние күлетін.Көрген сәттен жырлар..

Дәл мендей ешкім ұқпас жаныңды айқын,Тек сенің жырыңды оқып, әніңді айттым.Өзіңді түсімде де күнде көрем,Ғашық боп қалыппын ғой, енді қайттім.Дәл..

«Мен суықтау адаммын ғой, шырағым,Аралассыз, құралассыз тұп-тұйық.Сен мейірімді бола гөр,- деп сұрадыңҚоңыртөбел өміріме құт құйып.Екі..

Әрең біліп мекеніңнің дерегін,Қалыңдықтай желбіреткен желегін,Қуаныштан құстай ұшып келемін.Сен тұратын сол қаладан, жарығымСездім бірден жүрегіңнің..

Қулық-сұмдығын асырып,Бассыздау біреу басынып, Жүргенде жылап жасырып,Сен маған кездестің.Жалғыздық – қаншық үргенде,Қорқыныш жайлап..

Сұп-суық болып кей-кейде,Сөйлескің келмей ешкімменЖүргенде сендік «гөй-гөйге»Үндемей ғұмыр кештім мен.Абайдың өзі күйгеннен,«Дерт»,- депті сөздің..

Алладан тілеп амандықПерзент сүйіп, жар құшып. Ешкімнен көрмей жамандық Өмірдің өтті жартысы.Атаның атын шығарып, Ененің істеп талабын. Ағайын жұртын..

Келешекке алаңдаған Бірімін ғой пенденің. Сенсіз өмір қараң маған, Сенгін мейлі сенбегін.Сені білмей қалай бұрын, Өмір сүріп келгемін. Сенсің жалғыз..

Алақаның аялап алақанымды,Жетегіңе алып, тербетіп нәзік жанымды.Келе жатқанда теңдесіз осы бақыттанЖандүнием іңкәр сезімге малынды.Көзіңнің нұры..

Дүкеңнің Мемлекеттік сыйлық алғанда айтқан сөзіДеме маған:«Басын алдың жүлденің,Жолын аштың үлде менен бүлденің».Атақ пенен ақша тәйір сөз ба екен,Ең..

Аруларға алыстан ат арылған, Сенің бітпес серілік сапарыңнанШүберекке түйіп-ап қу жанымды, Талай таңды атырғам қатарынан.Күн де талай бататын күй..

442 ай, 13260 күннен бері біргеміз!Өзімізше, тас қамалдай іргеміз.Кітаптарың – ұрпақтарға мұрамыз,Менің жырым – үлдеміз бен бүлдеміз.13260 күн мен..

Сен де адасып,Мен де адасып жүр едік,Тағдыр жайлы талас туса іредік.Қияндағы бір бақытқа қол жетпей,Қиялдағы бір өмірді тіледік.Сен де жарты, Мен де..

Бір туысым «Таңқалдырып оқығанды қаншама,Аспандатып кітап жаздың соншама.Дүкенбайды сараң дейді мына жұрт,Саған қанша сахабадай болса да.Тапқандайын..

Үндемегін, үндеме біз оңаша қалғанда,Қандай рахат тең келер осы сәтке жалғанда.Жанарыңның нұрына шомыламын еркелеп,Еніп кеткен сияқты ертегі бір..

Махаббатпен мені ұшпаққаШығаруға тырыстың.Сезім тұнған жеміс-бақтаЖыр жазуға кірістім.Махаббатпен мені аялап,Қоярға жер таппадың.Сезіміңе жан..

Әр сапарға соңғы рет шығарғандай,Ұзатып сап қараймын құмар қанбай.Сәл жымиып қолыңды көтересің,Сәуле шашып бойыма шырағдандай.Үнің қалып жан тербер..