Жету туралы Өлеңдер ✍️

Алға қарап өз-өзімен сасамын,Ағам ұзап кетіп қалған шығар деп.Ал артыма қарай-қарай қашамын,Қуғыншы інім жетіп қалған шығар деп.Жаутаңдаған жанарымда..

Мен жете аламын ба?Күзетте – кірпіктерің!Жандырған жанарыңдаТағдырдан түр күткенім!

Жай тапқызбайМазалап жаныңды шын,Сені тартқан қалаға Сағынышың...Жеттің, апа,Арқалап қоржыныңды,Ауылдағы сан алуан қалып ісің...Рахатына айналғанЖыр..

Көзіңнен моншақ төктің бе,Сұрадың ба екен көп күннен.Кірпіктейін де кідірмей,Көкжиек асып кеттім мен.Жеткізбей соңы жолдардың,Жетелеп кетті арман..

Келмей-ақ қой, мен саған жалынбаймын,Өзiм от боп жанамын, жалындаймын.Қиял қуып кететiн кезiм емес,Сағынбаймын, шарқ ұрып сабылмаймын....Сағынбаймын..

Ыстықта күйіп, суықта жаурап тоңғанда,Табаның тайып, жүргенде ғайып жолдардаЕртеңгі күннен қашып құтыла алмайсың,Жетпейсің, бірақ үмітіңді үзбей..

Жеткізбейді өмір,Шілтерлеп шымқай етегін,Өткізбейді өмір,Жолыңа тосып жетегін.Шақшадай басты шарадай қыламШырылдап,Бір ойдан кейін…Бір ойға шаршап..

Жете алмадық біз бақыттың жайлауына,Кеткендейміз екі жолдың айдауында.Біздің мәңгі өшпестей от сезімдіСөндіріп әкетті екен қай дауылда?Жүрегімнен..

Майлы мен Жайыр жонынан,Жасыны ойнап бұлт аунар.Көзімде тұрған көгілдір,Сағыныш сынды бұл таулар.Қия бір жартас бетінде,Сұңқылдап қалды..

Кеудесіне толтырып қызыл гүлін, Қыр жатады керіліп ұзынды күн. Жалтыр басы қасқайып қарап түрған Жалақ шынның еріні жырым-жырым.Құштарлық, па..

Түпсізге сонау жетеді екем, әй, қашан,Таудағы жолдың тірелер жері – терең құз.Өзімше кейде отырып алып ойласам,Өмірім менің өтпейді екен ӨЛЕҢСІЗ..

Жеткізбей арманыма іркеді күн,Сағыныш торлап жанды, бүркеді мұң.Жанарым мөлдір тамшы төккеніндеЖүрегін орамал қып сүртеді кім... сенен басқа.Сөздерің..

Жел болар ма едiм, самал боп саған жетер ем,Қар болар ма едiм, қолыңда ерiп кетер ем.Сағыныштың сан батпан ауыр салмағынҚалайша, жаным, көтерем?Құс..

Хабарлап күз жеткенiнЖел күнмен алысуда.Тырналар тiзбектерi Барады көз ұшында.Қош айтып мекенiменҚұс бiткен барады ұшып,Қиялдың жетегiменМен жаттым..

Әрең біліп мекеніңнің дерегін,Қалыңдықтай желбіреткен желегін,Қуаныштан құстай ұшып келемін.Сен тұратын сол қаладан, жарығымСездім бірден жүрегіңнің..

Шығыстың қолы шырмаулы, батыстың басы даңғырап,Қай жерде қарғам қалды бақ?Əр шөңгеге бір табан есесі кетіп егілген,Толқыны толғау қанды жап.Қанжапқын..

Темір таяқ айналғанша тебінге,Қол артамын адамшылық дегенге.Оны шағып алған күні құдай-ау,Жанға тұрақ қалмас менің денемде.Ұқсап тұрған орны биік..

Майырылмаймын ұшындай тат шегенің,Артық емес арымнан ақшаң менің.Бір толасын түбінде асып-тасып,Шайқалмасын көңілім ақ шелегің.Ұстамай-ақ ақшаңды..

Тоқта, достар, асықпаңдар, қызбаңдар,Осындайдан дей салады бізді аңғал.Жетті бəрін қағатұғын уақыт,Сылтың тауып берекені бұзбаңдар.Бірлігі жоқ бордай..

Аяғына қан түссе жері ұзақтың,Ұшқыр сенің бəйге алған өз уақытың.Шауып келіп соңында бір өтеміз,«Тарих» деген сынынан зейіл қарттың.Жазалайды кімді..