Алма түсіпбекова өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Тағдыр-сахна.Тақырыбы – өткенім,Басты рольде мен ойнадым теп-тегін.Өткенімнен өрнек іздеп жүргенде,Сен де келіп қалғаның ба, көктемім?Туралықтан..

Айналайын қаламым!Сен – емі едің, жанымдағы жараның.Бет пердесін өзің аштың – аланың,Сен бар жерде сейіледі алаңым!Көзім жазып қалған кезде..

Адамзаттың зерттеп көрші мінезін,Жаратқаннан кем санайды кім өзін?!Бір-бірімен алысудан жалығып,Іштей өзі жанығып,Көзіне ілмей басқаны,Табиғатқа..

Жатақхана.Жарым түн.Жалқы бақыт,Күзгі уақыт – қашаннан салқын уақыт.Тал басында отырған тоқылдақтар,Таң атқанша тастардай тал құлатып.Оятардай..

Айтқан сөзі даритын,Тасқа жазған тарихын,Тағдырыңның өзегіне жармасқан,Сөздері ше!Тіліп түсер алдаспан –Қазақпын мен!Ақ үмітпен ататұғын әр таңы,Ерен..

Балалық шақ.Қуаныштан шаттана,Аппақ қардан жасаушы едім аққала.Қардан да аппақ көңілі бар балаға,Аспан тұрды ақ мамығын ақтара.Сол аққала болып адал..

Мұңға салып арманы мен мұратын,Түн жамылып отыр, әне, бір ақын.Тілім-тілім жүрегінде, жанында,Сезімдері қайнап жатыр сұрапыл.Тағдыры кеп тырнағанда..

Бәрі өзгерді,Мен де, мынау көктем де.Анау жатқан бүлдіргенді бөктер де.Ай-сырласым, айтшы маған:Осы мен,Жалтақтаймын не себепті өткенге?Өткен күнді..

Айтар болсам – жан сырым,Өмір – сабы қамшының.Жанарымнан жас болып,Тамып кеткен тамшы-мұң.Тұтамдайын тірлікте,Бауырдай боп жүрдік пе?Таусылса..

Құлата да салатын,Жылата да салатын-ТІРШІЛІК.Қуанта да салатын,Жұбата да салатын-ТІРШІЛІК.Күлдіре де салатын,Бүлдіре де салатын-ТІРШІЛІК.Шаттандыра..

Өткенінен өкпек ұрып тұратын,Жеңе алмаған ешкім, бірақ, мұратын,Қазақ деген халықпыз!Суға батпай, отқа салса жанбаған,Қиялымен қияларға..

Тау еді бұл, асқақ ед,Мінезі де жасын, ә?!Жаудың бәрін жасқап ед,Жақындатпай қасына.Сезбей тірлік дауылын,Тәкаппар боп тұратын.Тау мінезді тау..

Аңыз еткен бар аймақ,Тұлпар еді бір кезде.Енді жаман сарайда,Сүйелдей боп жүр көзге.Барын салып баптаған,Сері еді ғой иесі.Тектілікті жақтаған,Бар..

Жанның болып жалауы,Берген әр кез күш маған.Адалдықтың алауы -Туған жерге ұқсағам.Шаттанамын мен бүгін,Ұқсап балғын балаға.... Пейілімнің..

Мен сендерді алдамаймын, адамдар...Төлеген АЙБЕРГЕНОВҚұпиямды айтайыншы, саған бар:Ақын едім, өмір мәнін бағамдар.Тағдырымнан тепкі көріп жүрсем..

Өксігімді басуға,Келген едім өлеңге....Етегімді басуда,Еріп жүрген көлеңке.Жаза алдым ба, жырды нық,Күн алыс па – қорымнан?...Сол көлеңкем бір..

Қимай сені – кетілдім,Қызым менің, кекілдім.Еркелігі қалмаған,Әлі бала секілдім.Қызыл гүлім –төрдегі,Кәусарым-ау шөлдегі.Сағынам-ау, сені ертең,.....

Сенде, менде - өзге мұң,Ал, армандар туралған.Сен сүйетін көздерім,Жаспен бүгін суланған.Ағып өткен ағын боп,Күндерін-ай, көктемнің!Көздерімде сағым..

Адалдыққа тұнса деймін аймағым,Адал жанға құшақ болды – жайғаным.Бір-ақ рет берілетін өмірде,Тәуекел деп, тура жолдан таймадым.Жасырмадым, жүректегі..

Сағынып қалған екем,Қанатым сағыныштан талған екен.Туған жер!Маңдайымнан сүйші менің,Еркеңді құшағыңа ал да бекем!Сен барда ауылы алыс күшті..

Жырларымды оқы, мейлі, жыла да,Тек жайымды сұрама!Кей сәттерім жұлдызды сәт болса егер,Кей сәттерім жақын шығар кінәға.Жырларымды оқы.Сосын..

Жанымның жайып желкенін,Гүл едім, өскен төсіңде.Ауылым!Ғажап ертегім,Жаңғырдың бүгін есімде.Қалаға барар қара жол,Несіне арман болды екен?Жүректі..

Қайыр қылдым өктемге,Сый боп маған кешіру....Бәсіре боп кеткен бе,Осы маған... кешігу?..Асыққанда өзіңе,Қинап сезім шөлі мың.Күн ұялап көзіме,Кеш..

Ұлағатың болып бізге ұлы ұғым,Аяладың бала-көңіл тұнығын....Сенен қалған мейірімнің сандығы,Ешбір адам аша алмай жүр құлыбын....Қолыңызға бермейтұғын..

Алланың бақ болған соң ұсынғаны,Елімнің көгершін бе, ұшырғаны?... Ана бір төмпешік не, айтыңызшы,Теректі мекенінің тұсындағы?Шерлендім, шаттығымнан..