Алма түсіпбекова туралы Өлеңдер ✍️

Алланың бақ болған соң ұсынғаны,Елімнің көгершін бе, ұшырғаны?... Ана бір төмпешік не, айтыңызшы,Теректі мекенінің тұсындағы?Шерлендім, шаттығымнан..

Үмітке толған әр күнім,Ескексіз қайық секілді.Кешкенім – күні жартының,Бақытым мұңға бекінді.Сыртыңды бердің, сырлы әлем,Құшағың еді –..

Музам болсаң айқара ашқын есікті,Қайғымсың ба?Әкел маған несіпті.Селдетемін, ойнатамын жай отын,Тербетемін мына ғалам-бесікті.Қайтем..

Құсаланып көңілдей құба белім,Қайғы жұтып, ішінен тынады елім.Оғыланды отқа сап отыз жеті,Орға жықты рухтың Құлагерін.Қарық болып көрмеді-ау..

Баршасы ағайын-дос, ізгі бауыр,Құшағы кең даладай – біздің ауыл.Ұнатпас ұлықсынған Ұлтан құлды,Құлатпас қарағайын күзгі дауыл.«Қадірі – қанымда» дер..

Көрдей қара түнекБармағымды шайнағам.Өткен іске өкінумен отырмын,Сот алдында,Тура жолдан таймаған.– Қалғаның ба, мола құсап қаңырап,Шайқалдың-ау..

Кейде бұлттай түнерем,Кейде ғажап гүл өрем.Түсіреді сан күйге,Мен жазбаған бір өлең.Айтқан кезде аспан ән,Қияларға бастағам.... Жанарымнан, сол..

Болып жатса есе кем,Жағамнан ап жұлқып ал.... Өмір деген осы екен,Өзегінде құрты бар.Құрт тессе егер өзегін,Соры емес пе, өндірдің?Деп – бәріне..

Алдан күткен ақ арманы көріне,Қадам басқан өркениет өріне.Еркіндіктің жайлау қылған жазығын,Тауық жылы, төрлет, қазақ төріне.Санасына сәуле құйған..

Оу, ағасы!..Маған неге сансыз айып тағасың?Бар бәлені бетіме әкеп жағасың.... Елім үшін егілемін, езілем,Кім біледі, еңбегімнің бағасын?Менен басқа..

Адалдық пен мейірімнен есілген,Мұсылмандық – мейірімнен құралған.Садақа бер, жетім менен жесірге,Жаныңызға медет болар бір Аллам.Ұлылардан өнеге боп..

Түн ауған.Тағы да жалғызбын,Жанымды торлаған жалқы мұң.Құлақ сап үніне қар-қыздың,Мен-дағы қар болып қалқыдым.Қалқыдым, қар болып қалықтап,Көкте..

Әр адамы – бір құдай,Қала осы ма?Құрғыр-ай!Бабын таппай бәрінің,Күн кешемін жындыдай.Кететіндей қашып іс,Бәрі асығыс...Асығыс.Алып-ұшып келіп..

Бір көш кетіп барады,Соңында із бар қаралы.Қыр астында жел сыңсып,Жоқтау-әнге салады.Ешкімді де тоспай ма,Барады бұл көш қайда?... Жөн сұрасам..

Кейде ғажап гүл өрем,Кейде бұлттай түнерем.Өзен сынды өмірде,Бар жазғаным – бір өлең.Сол өлеңде – шаттығым,Басылмаған аптығым.Сол өлеңнен сезілер,Жан..

Әлденеге келетіндей жылағым...Қайда көшіп кеткен менің тұрағым?Маң далаға маңып барам түсімде,Көз алдымда көлбеңдейді құладын.Құладынды ойлаушы едім..

Қыран... Ол өте биікте самғайды, мына күнәлі топыраққа қонғысы да келеді, қонғысы да келмейді. Егер тартылыс заңы болмаса, сол аспанда қала берер ме..

Қара түн кеп басқан кезде иықтан,Мұң келеді, күліп қойып миықтан.Сосын... жанның жақпарынан жай ұшып,Сезім тұрар, қабырғасы қайысып.Жан-жағымнан..

Талғамыңа талап беріп таңсәрі,Тіршіліктің тылсым сырын тағы аңда.Аспан жаққа ауа берген аңсары,Ой салар ма, мендік мақсат саған да?Тағдыр сөлі..

Көкте күн күлімдеп тұрғасын,Болған соң жүректе жыр басым,Тектінің көрген соң тұлғасын,Жыр жазғым келеді!Қасірет алысқа қашқасын,Гүл жұпар иісін..

Ит талаған етегін,Бұл қоғамға не етемін?...Бәрін тастап шығам да,Парнас тауға кетемін.Жырға толы етегі,О, Музалар мекені!Құшағыңа..

Жаратқанның күшіне,Таңдан.Күй ғып шерте біл....Ібілістің ісіне,Табынады кей тобыр.Жанын жаулап өзгенің,Ірітеді ібіліс.Шел басқанға көздерін,Ібілісің..

Сансыз сауал санаңызды тесе ме,Қиналсаңыз, оны өзгелер ұнатар.... Анау бір жан жылап тұр ма көшеде,Кім бар, оны жұбатар?Ал, сүріндім.Мерейіңіз өсе..

«Қош» - дедім мен.Кеттім сосын егіліп,«Жалған» атты бораздаға жегіліп.(Өзің едің өмірдегі ар-мекен,Мұны айтуға қалай аузым барды екен?..)«Бақытты..

Сездіргенмен сыз-демін,Ойымды ұғар күз менің....Нөпір елдің ішінен,Елесіңді іздедім.Ақ түс сыйлап ақ таңым,Сені іздеп ем – таппадым.Тамып кетті көз..