Қажытай ілиясұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

БалтабеккеҚалмаспын деп дәл осы күзден аман,Үмітін тіршіліктен үзген ағаң.Мені де санатыңа санағайсың,Күніне алғыс айтса жүздеп адам.Келгеннен түзу..

Шүкір Алла, ортаның үлгісіміз,һәм білгір, һәм өнерлі бұл кісіңіз.Салт-сана, ән мен әдеп бағаланса,Сарапқа түскендердің құндысы – біз.Тал түсте қыз..

(Бағила Бақытжанқызына)Қаламымды қаздаңдатты-ау, Бағила!Бағиланы бүкіл қазақ тани ма?!Танымаса, танығаны жөн шығар,Себебі, ол – жазылмаған..

(Қасымхан Базарбековке)Данамен де, келісіп дойырмен де,Көсемсіп, көтермейсің бойыңды өрге.Әсем ән, айшықты сөз, күйге ғана,Елтисің ішкен асты қойып..

(С.Тұрысбековке)Қыдырдай дарып, қиырдан танып дегдарын,Тойлатса патша, ойлатқаны ғой ер қамын.Қайшылығы көп, таршылығы дөп кезеңде,Ұсынған екен..

(Біләл Ысқаққа)Атақсыз ағылса да жыл алыстап,Күйімен көлік мінген Біләл Ысқақ.Қазақта мұндай дегдар бірен-саран,Шынымды айтсам, қолыма кұран..

(Рымбек Тазабековтың мерейтойында)Ата-баба әдетін бұрынғы өткен,Көрем ылғи тек осы Рымбектен.Сыпайы, сүйкімді еді жас шағында,Қыздардың жан-жүрегін..

(«Аман бол, ағаларым» әнімен)Қарманып, қанаттанып «Алғабастан»,Құстайсыз күллі таудан самғап асқан.Толғанып, дүниенің төрт шетіне, қазақтыңҚажеті..

(Г.Ақпановаға)Құйғытып, құйқылжытып, созған әнің,Айызын қандырардай бозбаланың.Сырнай тіл, сыбызғы үнді сылқылдатып,Көңілдің күй пернесін қозға..

Қиып алған, хиссадан Нүсіпхан атың,Тұлпар болды-ау, тұяғы қышып шабатын!Балық аулап, доп қуып, асық атып,Бақтыда өтті балалық ұшып-қонатын.Ақкөңіл..

(Қ. Алтынбаевқа)Ақанның сайысатын құласымен,Тұлпардың тұқымы едің құлашы кең.Алпыстан астым-ау, деп абыржыма,Құдайдың қозғалмайтын құдасы ма ең?!Қас..

(Тұрар апаға)Балғын шағы шалғайда, түсі көктемдей,Көп суреттің үстінен ұшып өткендей,Алпысты аман аттаған апамыздың,Желкелеуге жетпісті күші..

Мінезі – бір бет, бастығы – ары, иманы,Қаршадайынан ғасырдың қамы қинады.Тұлданған тұстың туырлығын тілгендей,Шексіз далаға бармақтай басы..

Ақын Шәкір Әбеновтің 90 жылдық мерейтойына ЖазушыларОдағының делегациясын бастап барған халық жазушысы ҚалиханЫсқақовқа сөз берілді. Қалекең осыдан..

(Жағыпар Жүнісжанүлының 80 жылдығында)Толғамы терең, ойлары кемел данадай,Кінәсіздігі, кішіпейілдігі баладай.Өзінің нанын, өзгенің қамын..

Қажытай ІлиясұлынаМен де кеше көк балауса өскін ем,Сізге келіп, сізді көріп өстім мен.Досы ғой деп Жұмағұлдай ШораныңЖыр тұсауын сізге әкеліп..

Жақсыны жақтап, жаманды көзі де көріп,Жігіт болды жетелі сөзіне берік.Қасарысса, қаймықпай, қаралықтарға,Намысы тұтап, бітетін өзіне желік!Жаны тым..

Берік ең, сыртқа сырды жаймайтұғын,Тіл-аузын көрген әыздың байлайтұғын.Періште алтын көріп, жолдан тайса,Сен ғана тағалы атгай таймайтұғын.Ол кезде..

(Б.Сахариевке)Шалбардың қыры – қылыштыңқырындай кілең,Ұқыпты ұланның өрісін ырымдай білем.Сәби еді-ау, қағылез тап-тұйнақтай,Уызға жарып отыққан..

(Г. Рамазанқызына)Киеңнен келеңсіздер үркіп жүрсін,Көзіңнің көрегені-ай, шіркін, Гүлсім!Ниет-ақ, ойың – ұшқыр,қолың-торғын,Дертімнің кім өзіндей..

(Жанат Дүкенбаевқа)Жан-жүрегін күйдегі қисын ерітер,Жанатым еді-ау, қалпымды сүйсіне күтер!..Гитарама тосатын өліп-өшіп,Жырта қарыс құлағын күйшіге..

Өң анау... ақ үкідей үлбіреген.Әжім жоқ қарасаң да дурбіменен.Әрі ұстаз, әрі ғалым, әрі ана,Әйтпесе, әзіл айтып бүлдірер ем.Көз анау, күншіліктен..

Сүйегі – ақын, сұсы – әкім, реңі – бала,Өзгеден үлкен жаралған жүрегі дара.Шаңырақпен шашақтау – Алматыны,Шарапатты ісінің біреуі ғана.Пәктігі –..

Халқың мен салтыңды айтып, зар илейсің,Жалшының өрістегі әніндейсің.Алтайға алтын басың симай кетсе,Симаған Сарыарқаға Мәдидейсің.Сабазсың..

(Секен Тұрысбековке)Мүліктей мінсіз, күліктей күйсіз, кұнқақты,Мамықтай ұлға тамұқтан ауыр мұң батты.Мектепте сіңген күзетші-күйші атанып,Балықтай..