Шөмішбай сариев туралы Өлеңдер ✍️

Туған елдің түтіні де тәтті ғой,Тоңа ма деп таңы талай атты ғой.Қараша үйдің ұйып балдай қаймағы,Қанаттарын түтін түзу қақты ғой.Кешегі сол түтін..

Бір ел бар сондай ертегі,Жер жаһанда жүр үні.Белгісіз жұмбақ ертеңі,Бақытты бірақ бүгіні.Сөйлейді тілі бал тама,Әр сөзі тәтті түгел бал.Түспеген әлі..

Тұңғиық бір тылсым үннің әлемі,Жан-жүректің дүрсілінің сәлемі,Поэзия падишасы,О, лирика,Жаңа жауған аппақ қардай әдемі.Күллі әлемге Тәңірідей сөзі..

Қадамыңды қарыштап,Бассаң дағы жаныштап,Жеткізбейді көкжиек,Жақындасаң алыстап.Жүйрік тұлпар мінсең де,Найзағайдай тілсең де,Жеткізбейді..

Көрдің бе сен, күннің қалай батқанын,Аржағынан алып шығар ақ таңын.Алтын шапақ көрдім күннің батқанын,Алтын сәуле көрдім қанат қаққанын.Өз жолымен..

Иіліп көтермедің қырын қарап,Болғасын бірің бала, бірің дана.Тірліктің жолындағы сол бір тасқа,Екі қабат күйімен сүрінді АНА!Тас жатпай,Жол ашылса..

Төсегіңнен қайта тұру – мықтылық,Жұмыр жермен келе жатам тік тұрып.Көлеңкем де келе жатыр ербеңдеп,Менің тірі екенімді ұқтырып.Қойнына енем қара..

Неге өлең жаздым екен білмедім,Өлеңменен өтті талай күндерім.Өлеңменен өтті талай түндерім,Неге өлең жаздым екен білмедім.Өлең болды өмір сүрген..

Көкте күні шуақты,Бәйтерегі қуатты.Туған жерге Қазақ пенТалдар ғана тұрақты!Туған жерді құт біліп,Ел екенін ұқтырып,Туған жерге Қазақ пенТұрып қалған..

Дүниеге таңырқаймын тамсанам,Түнгі аспанда жұлдызы көп самсаған.Поэзия падишасы – лирика,Өмір бақи ғашық болдым мен саған.Толқын атып теңіздейін..

Бұлт ойлармен бір көшіпТәңірімен тілдесіп,Жапандағы жалғыз үй,Жалғыздықты түр кешіп.Айналасы жоталы,Түйе өскен боталы,Жапандағы жалғыз үй,Сан..

Өмірге бейім жан емеспін,Өмірде сан қателестім.Бірде түсініп, бірде түсінбей,Замандаспен қатар өстім.Өмірге бейім тірлігім аз,Жанымның ашылар түндігі..

Баға жетпес халқымның жақынымын,Дүниенің жетпес қолы талайының.Тәуелсіз қазағымның ақынымын,Мен өзім – жаңа ғасыр Абайымын!Сезеді өзгеше ақын..

(Елге оралмай қалған Италиядағы Қадыр Сариевке арналады)Ата-мекен аман ба екен, қарағым,Елден келген саған, балам, қарадым.Он тоғызда шетел асып..

Мені ойға батырған,Қонатындай бақ кенет.Медет деген атыңнан,Айналайын, ақ Медет!Медет болып атандың,Қос атаңнан бата алдың.Өзі қойған аты..

Адамдарды құртатын құлқыны екен,Құлқыннан да құтылу мүмкін екен.Құлқындардың түбіне жете-тұғын,Қапияда кез болар бір күн екен.Аздыруға жетелер..

Күйлерден сылқым әуен назды естігем,Қаңқылдап ұшқан аққу-қазды естігем.Өзіндік ерекше бір күйші әлемі,Өзінен ерте туған сазды естіген.Күйшілік туып..

Қарашығы қос көзінің қарасы,Қошаметтеп Тауы менен даласы.Атқа қонып, алғаш билік тиген кез,Баласына хат жолдады Анасы:– Қуанбассың балаң жолын тапса..

«Оқжетпес!»,«Оқжетпес!»«Оқжетпеске» сөз жетпес!Шыңдарына бұлт қонып,Көлдерінен құс кетпес.Мұндай ғажап сұлулық,Қайта айналып кездеспес.Басымды иіп..

Сеул саздары,Кеудемде маздады.Бұл да бір тәуір қолдап,Тағдырдың жазғаны,Жеті қат кеудемнен,Қазына қазғаны.Кеудемнің көктемі,Жанымның жаздары,Кеудемде..

Ассалауғыма әлейкүм, Елім, Жұртым!Туған күнім, ағайын, менің бұл күн!Амандасып қалайын өздеріңмен,Өзендей өте шығар Өмір бір күн.Бөледім сансыз мәрте..

Құдіретті күмбірлеген күйі-жыр,Талант-дарын Алла Құдай сыйы бұл.Әдебиеттің мешітіндейҚасиетті Жазушылар үйі бұл.Қасиетті осы үйден құт алып,Жанарынан..

Жапония – үрдіс даму үстіндегі ел екен,Тынық мұхит, таулы аймақ жер екен.Жеті мыңдай адамдардың қонысы –Қонған ел ғой, Байлық, Дәулет, Берекең.Көз..

Туған жерден қызғалдақ гүл жиюмен,Ата-ананың алдында бас июмен.Қимай-қимай қоштасты ғой өмірдеБалалығым мәңгі анамды сүюмен!Қандай ғажап..

Аққулы аспан көктерден,Құстар ұшып жеткеннен.Келдің тағы, Наурызым,Туған елге көктеммен.Бесігім боп тербесең,Құшақ жайып жер-көсем.Келдің тағы..