Әмірхан балқыбек туралы Өлеңдер ✍️

Табиғаттан бiр бөлек күй аңғарып,Сол күйге елтiп, ерiксiз қиялданып.Ой қаламға ұстатпай отырғанда,Сүйкелмеген сауытта сияң қалып.Көзiңдi арбап сан..

Иiлместi жатсаң да иiп мейлi,Арман қуу шынымен күйiк кей күн.Арман – тау ғой, қаншалық жақындасаң,Сұлбасы да соншалық биiктейдi.Көргенiңе көңiл бұл..

Хорасанның,Бәлкiм Шираз түбiнде,Ай қорыған махаббаттың түнiнде,Өзiне-өзi күбiрлейдi қайыршыҚұда елiнiң шайырының тiлiнде:Пайғамбарлық пейiлiммен..

Өр теңiздiңҚайтуы мен тасуынАй бiледi...Бiр бұл емес жасуым.Жарылуға шақ-шақ қалды шыдамым,Одан бетер келiп кеттi ашуым.Пайғамбар деп құрметтеген..

Махаббат үшiн бiр екен ессiз, естiң де,Шын ғашықтарда болмайды екен ес мүлде.Дәл мендей сенi сағына аңсап жалғанда,Дәл мендей сенi сүймеген шығар..

Сен сұлусың,Сабырлымын мен бiрақ,Әнге айналсаң,Еститұғын мен құлақ.Бұлтсың ба,Тосқауылың тау да мен,Сенi қуған желдi деменжау көрем.Бозара атқан..

Жұтаңдаумын, демен бiрақ жарлымын,Баба ырымы, әлегi емес жарғының.Қызыл тiлдi сөзге иiлту үшiн де,Итаяқтан суды да iшкен бар күнiм.Итаяқтан суды да..

Мен Пушкин емеспiн, бұл анық,Болмасам болмайын, уайым ба.Жер басып жүргенге жұбанып,Жыр жазам ғашықтық жайында.Махаббат — сезiм бұл киелi,Деймiн де..

Ескi түркi тiлiнде қатын сөзi анаға, әйел затына құрмет белгiсi ретiнде қолданылған.Мынау қай түн?Жыр жазар түн ақындар.Толған, ақын,Өрт сезiм бар..

Тоғыз жолдың тоғысқанмен торабы,Қайда екенiн таба алмайтын қонағыБұл қалада көктемдi ешкiм бiлмейдiМұнда өйткенi он екi ай қыс болады.Алып тауға..

Ұлықбек Есдәулет ағағаШелли ақын суға батып өлерде,Ненi ойлады асау толқын көмерде?Сездi ме екен асыл жүрек тұншыққан,Өлiмi де айналарын өлеңге.Туған..

БалладаБалалық шақ шық болар таңда демi,Тамсандырған тылсым сәт аз ба менi,Мөлдiр едi айдыны көңiлiмнiң,Көршi аулада өскен гүл арман едi.Арман едi..

Өткен күндер әсерлерiнiң өңi әлiКеткенi жоқ көңiл — көзiмнен жоғалып,Бала күнгi әңгiмеге өмiрiммен өзектес,ауық-ауық, жиi-жиi соғып тұрамын оралып.–..

Жiгiт пен қыз бiрiн-бiрiСүйген едi сонау бiр шақ.Суық пенен сол суықтыЖылытатын алау құсап.Серт байласты бiр-бiрiнеЖар болуға адал мәңгi.Рас едi..

Өр теңiздiңҚайтуы мен тасуынАй бiледi...Бiр бұл емес жасуым.Жарылуға шақ-шақ қалды шыдамым,Одан бетер келiп кеттi ашуым.Пайғамбар деп құрметтеген..