Исраил сапарбай шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Шашыңнан иiскедiм қара мақпал,Айналып қара түнге бара жатқан.Жусан ба,Дəрмене ме..,Дəл осылайБiр жұпар аңқушы едi-ау Дала жақтан!...Ен тоғай,Түстi..

Жерде емес,Аспанда емес,Ғайыптасың,Бiлемiн сенсiз дертiм айықпасын.Айналып елесiңе тым болмасаЖанымда жарым түнде Ай ұйықтасын.Басылсын мауқым бiр..

Мен бiр жылы ағыспын,Мəйiн, жұмсақ əуенмiн.Əлiмсақтан таныспын«Əлдиiмен» əлемнiң.Əуенiмдi тыңдасаң,Əуеге ұшып кетерсiң.Өлеңiмдi тыңдасаң,Өзiмдi iздеп..

Кеудемдi шымырлаттың, шымырлаттың,Пейiштiң жанарыма нұрын жақтың.Естайдың есiн алып Ғұсни-ҚорланIшiнде жүргендейiн ғұмыр-бақтың.Сəуiрдей себездеткен..

Күрсiнiп салдық...Нелiктен, неге күрсiндiк?Түбiне түннiң түсiп кеттi ме бiр Шындық?Селк ете қалып нелiктен, неге қымсындық?Елп ете қалып Елеске қолды..

Тапсам еттi бiр емiн,Шықсам еттi еркiнен:Жүктi болды жүрегiмҚызғаныштың дертiнен.Күптi болды күрсiнге,Жегi жайлап жан-тəндi.Сүйрелейдi құр..

Арман шiркiн арман ба,Жар болмаса жаныңа?!Сенсiз өңсiз жалғандаБар дейсiң қай мағына.Сергелдеңiм сезiлмей,Серiк еттiм сабырды.Кiм түсiнер..

ГүлбаршынғаСен неге мұңаясың, жаным, Гүлiм,Түсiнер менен басқа халiңдi кiм?..Сал-сəуiр сарсағымға айналса даСанасы саяз тартпас сабырлының.Аққу да..

Жолыңа қайта-қайта қарайладым,Татқыздың тəттi мұңның талай дəмiн...Еркем-ау, ертегiнiң аруындайЖүзiнен көрiнсеңшi шарайнаның.Жел тұрса, жапырағы..

Қанатын ғайып жақтан жайып қонған,Қона сап заматында ғайып болған,Көзiмнен бал-бұл ұшқан, көкешiм-ау,Өзiңе ендi кiм бар лайықталған?Ешкiм..

Сары самауыр қайнайды бабыменен,Жақсы жiгiт ойнайды жарыменен.Жанарыңды алыстан жаудыратпай,Жақсы көрсең шынымен жаныма кел.Жақындашы жаныма, жай..

Қараңғыны қалаймын...Жарықты өшiр.Мақпал түнге малынсын мамық төсiң.Саусағыммен сипалап зағиптардайЖан-тəнiңнiң оқиын Əлiппесiн.Əлiппенiң шашылған..

«Ақ иықтан басталатын ақ бiлек...»АртығалиАқ иықтан басталатын ақ бiлекБазына айтты: «Басың маған батты» деп.Қыздың елi ертегiдей ен жайлау,Қыздың..

Қарғам-ау, Сiз қайдағы, бiз қайдағы...Көңiлге мұң мекендеп, күз жайлады,Елесiң /өзiң түгiл/ еске түссе,Жүрегiм сыздайды əлi, сыздайды əлi...Сен..

Қол созғанмен жете алады Күнге кiм?Шер буғанда шағушы едiм гүлге мұң. . .Кiндiгiне сырға таққан қыздардыңТүндiгiнен Ай қарай ма, бiлмедiм.Көзден ұшып..

Жаныма сəуле сеппедi жаңа Айдың бəрi,Арайлым кəнi, құдай-ау, арайлым кəнi?Сал бөксе сабыр салмағын санама салды-ау,Сəуiр келсе де ерiмей самайдың..

Жаныма сəуле сеппедi жаңа Айдың бəрi,Арайлым кəнi, құдай-ау, арайлым кəнi?Сал бөксе сабыр салмағын санама салды-ау,Сəуiр келсе де ерiмей самайдың..

Мұздап барам,Түнерiңкi түрiң-ай мiз бақпаған!Жiгiт шiркiн жiгiт пе,Мақпал түндеМайдай ерiп жанында қыз жатпаған?!Берi аунашы,Көрпенi əрi ысыр..

Сезiмдi ұрладың,Өзiмдi ұрладың.Шыным бұл!ҚұлыншақтайынҚұшағыңа келiптығылдым.Сарғайған күздеСағағыммененЖұлындым.Сағынған..

Құдайым-ау,Маған келген қандай бақ?Албырт сезiм алабұртты қанда ойнап,Көңiлiңнен көл iздедiм көл-көсiр,Ерiнiңнен ем iздедiм..

Сенiң ғана көзiңе қарағым кеп,Аса алмаймын əдептен амалым жоқ.Сөзбен айтып болмастай,Өн бойымдаКеле жатыр бiр сезiм жаңа бүрлеп.Сенiң ғана сөзiңдi..

Сөндiргенше өртiңдiКiндiгiңе көл тұнды.Кiрпiгiңнiң қылшығыҚытығымды келтiрдi.Көзiңдi ашып-жұмбашы,Бейiлiңдi бұлдашы.Мендiк сезiм – ұрдажық,Сендiк..

Өне бойым өршiп тұр,Тұла бойым тершiп тұр.Түндiгiңде Ай балқып,Кiндiгiңде көлшiк тұр…Өртенген кiм, күйген кiм?Ертегiдей күйге ендiм.Қабырғаңнан..

Қайта тудым,Қайта ойнадым.Қайта тұрдым,Қайта ойладым.Құз басында айқайладым,Қыз қасында тəй-тəйладым.Сенiң күлкiң жарасымды,Менiң тұрқым бала..

Борпық қарды борбайлап,Соқа басым сорқайнап,Жаның күйгiр жастықтанКетiп қаппын шалғайлап.Басқа шауып балдай бақ,Жəннат, лəззат жан жайлап,Мамырдағы..