Исраил сапарбай өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Елге кетем,Елге барып егiн сап, еңбек етем.Қала iшiнде жұқтырған ауруымдыЕндi қалған өмiрде емдеп өтем.Елге кетем,Жайымды айтып кiмдерге телмең..

Кеткiм келедi бiр жаққа, кеткiм келедi,Көзiме менiң симай жүр көктiң көлемi.Күннiң де қажет болмай тұр күлiмдегенi,Гүлдiң де қажет болмай тұр көп..

Көне бұйым,Көнтақыдай ұсталғанКөкiрегiмдi көк түтiнге ысталған,Көшпендiнiң көзге көнiк салтыменКөшiрсем-ау Көксарайға қыстаудан...Күлiп шыққан Күнге..

Шағала қайда ақтамақ,Жайымды ұғар жалт қарап?Жарама ащы тұз септi-ау,Жағада жүрген жат қонақ...Әу бастан асыл сүйегiАққуым қайда киелi?АҺ ұрып кiмдi..

Аралымыз,Таусылып амалымыз,Жаулап алды самарқау сананы күз.Суға кеттiк..,Қармайтын тал табылмай,Тулақ еттiкТу бие – Даланы бiз.Керi кетiп аяғым алға..

Жасыл құрақ –Мендегi асыл мұрат.Көл жасадым көзiмнiң жасын құрап.Көкшеқұрақ,Көкмоншақ көлiмдi деЖаудан, жаттан келедi жасырғым-ақ.Күмiс көлдiң..

Сен жалғыз да, мен жалғыз,Неге екенiн бiлдiк пе?Екеумiз де енжармызМына марғау тiрлiкке.Әкелмедiң маған бақ,Амал қанша, момыным.Есiк жаққа..

«Жаратқанға» бүгiнде пенде айналып,Жата алмайды төсекте Жер жайланып.Көзiмiзге көрбiлте – шер байланып,Белгiсiз бiр сапарға бел байладық...Балық..

Өшiп-жанған жарықты көрiп алдан,Жүрушi едi кеудемде толып арман...Сол арманның елесiн көкке ұшырып,Көкiрегiме «Көк базар» қонып алған.Шамам..

Көктем көшiп,Өңiрге күз енедi.Күз өңiнен көңiлiм мұз емедi.Күнә,Нала,Жаладан жапа шеккенМына заман қай күнi түзеледi?Еш болғанын көрем де..

Байғұс, Өлең,Бақ, талап тайды сенен.Көкiректi қамады қайғы, шемен...Дәмегөй де,Даукес те,Дәлдүрiш те«Бұлбұлмын, – деп бағады, – жәй құс емен!»Бал..

Өлмешiге өмiр сүру тым қымбат,Таңның мұңын тақпақтайды түнгi ырғақ...Бiр күнде мың құбылады дүние,Құрғыр тиын құлағымда сыңғырлап.Қиял кезiп құлан..

Сенi бiреу кiнәлайды,Сені бiреу сынайды:«Көсемдiгiң ұнамайды,Шешендiгiң ұнайды...»Арылып ек қашан «жоқтан?»Сол ғой жанның азабы.Жамағатқа жасап..

Кешiр менi, Ұлы бабам!Ұрпағыңның күнi қараң.Көкiрегiмдi шер қысқандаКөкке қарап ұлып алам...Сiлеусiн көз сұғанақтыңСумаңдаған сұғы жаман.Құжынаған..

Кiмге құлап,Апыр-ай, кiмге сенем?Сарқылғандай саумал нұр, Күн де, сенен!..Саясаттың сазайын беретiндейУақытпен жазайын үндес өлең!«Өзiңе сен» деушi..

«Әркiмнiң мақсаты өз керегiнде,Бiле алмадым пысығын, зерегiн де...»Мен терерлiк маржаның, қайран, Абай,Телегейдiң жатыпты-ау тереңiнде...Ойран салар..

Ақсақалға зәрумiн, ақсақалға,Ақ сақалы ұқсайтын ақша қарға.Бұлбұл ұшты-ау көзiмнен бүгiндерiАқ сапарға аттанған жақсы атам да...Тұяғына тұлпардың Ай..

Туралықтан қалайша тұра қашам?Жаза басып жасадым күнә қашан?Ғұмырымнан не хабар-ошар қалар,Тұғырымнан құласам, тұраласам?Өлi менен тiрiнiң..

Сағым қуған сахара саяғындай,Заман көшi заулайды баяғыдай.Алты жасар баладан аумай қалғанАдал, аңғал құлыңды ая, Құдай.Алты жасар баладай қылығы..

Ашынып аз қарғайын, көп қарғайын,Тартасың, тағдыр, менi көкпардайын.Алдыма ендi алаңдай бергенiмде,Соғатын ту сыртымнан шоқпар дайын.Сөйлесең, сен –..

Көптi көрген көнекөзiм, көнтерiм,Бүгiнiңнен бұлыңғырлау ертеңiң...Өмiрiңдi ойлай-ойлай өксiдiм,Өксiдiм де өзегiмдi өртедiм.Өрт орнында күл..

Өткелiнен өткен соң өндiр жастыңДәмi кермек тартады мөлдiр жастың...Айтары мен байқары аз пақыр болсам,Үлгi ұсынып ұрпаққа оңдырмаспын.Қарияның..

Қазақтың құшағы кең Даласындай!Көрiп пе ең көлпар елдi дәл осындай?!Өмiрi – өткендердiң өткелiндей,Көңiлi көк пен жердiң арасындай!Саз кернеп өне..

Ассалаумағалейкум, Тайқазаным,Салмағы сары алтынға сай қазаным!Елжiреп ет-жүрегi сен дегендеКөзiне жас алмайды қай қазағым?!Көзiне жас алмайды қай..

Кеңдiгiм – кемелiм,Теңдiгiм – тереңiм.Елдiгiм – еменiм,Ерлiгiм – еренiм!Қаһаным – Тәңiрiм,Жаһаным – жарығым!Қара алтын – қадірім,Сары алтын –..