Исраил сапарбай туралы Өлеңдер ✍️

Абайымнан айырма, Абайымнан!Безiп жүрмiн онсыз да талайыңнан...Абайымнан айырсаң алда–жалда,Аққуды атқан аңшыдан кәне, айырмаң?Көктей өтiп өмiрдiң..

Мен екiнiң бiрi емен!Ұғына бiл,Құлақ аспас Құдайдың құлына кiм?!Балық барда Сырдың да суы мәлiм,Халық барда ханның да сыры мәлiм.... Көш ұзап,Көз..

Iшiнде қазымыр мен әккiлердiң Қалайша қамсыз ұйықтап, шат күлермiн? Қайрылған қанатынан құсты көрдiм,Айрылған санатынан тақты көрдiм.Iшiнде..

Кеудем қуыс, iшiм бос,Қайда күнiм құс үндес?Қу заманға кез болдымҚұдай сөзiн түсiнбес!Құдай сөзi – өлеңiм,Қайда құның, төлемiң?Өзi емес пе ең..

Бiлесiң бе қанша екенiн сөз құны? Көрiнгеннен көрген жоқ па ол езгiнi? Қандай күйде қара қылды қақ жарған Ата–бабам алдаспаны, кездiгi?Алдаспанды тот..

Алладан келген пәрмендей Намысшыл, аршыл, тобашыл, Дария көңiл дәл мендей Ақынды қайдан табасың?Жалғыздық – сырбаз сыңарым, Жарық күн –..

Тәңiрiм – Хақ,Тамырым – Жер,Ел – атым.Кежiр, кеще,Кесiр де емен кем ақыл.Арғымақтай тайпалмасам, нем жүйрiк?Ақиқатты айта алмасам, нем Ақын?!Iбiлiске..

Ақын – аңғал,Сал – салғырт,Батыр – аңғырт...Қамсыз жүрiп тағы да қапы қалдық.Жел кеуденi кергенде,Желiк буып,Белдеудегi аттайын оқырандық!«Бас-басына..

Қайран, Ақын!От басты...Азалы елi.Оң бүйiрден оқ тидi – Ажал оғы.Қарасаздың жүрегi қарс айрылды,Азабы едi – аз-кем күн,Ғазал емi...Қарасаздың кеудесi..

Қайран, Ақын!Қайғыңды қабылдадым:Тағдырыңмен тамырлас қаным, жаным...Сен – iрiсiң!Мен – тiрi...Ал әзiргеӨкiнбеудiң, өлмеудiң қамындамын.Сен –..

Апыр-ай, мен бұл күнге қалай келдiм?Тағдырдың тауқыметiн талай көрдiм...Тiрсегiн қақпан қиған қасқырдайынЖарасын жүрегiмнiң жалай бердiм...Апыр-ай..

Көш келедi!Ұлы көш арғы беттен,Күн қақтаған,Жел өпкен,Жаңбыр өткен...Тұр-тұрлайды төсектен тылсым бiр күш,Пыр-пырлайды көгершiн жан-жүректен.Көш..

Көш келедi екi елдiң арасында,Наласын да,Жасырып жарасын да...Бүгiн-ертең бiр тойдың болары анықҰлан-ғайыр қазақтың даласында!Санам сазып, шексе де..

Көш келедi!Ағайын, көш келедi!Көш алдында бiр тайлақ бос келедi.Елмен қайта қауышу оңай ма екен?!Екi көзден ерiксiз жас келедi...Көш келедi!Көпшiлiк..

Қанатым, қайран, қырқылған ба едi,Қажытқан жанды қайғым-ай...Алыс та жақын жұртымнан менiАйырдың екен, қай Құдай?Шықпайды туған шаңырақ естен,Әкелдi..

Қамшының қаһары айғақ қанды саптан...Сен маған аманатсың арғы Сақтан!Тәнiне таңба түскен талайлардыңТағдырын, қара басып, қарғыс атқан...Төскейден..

Керегесi керiлген,Күндiк жерден көрiнгенАқбоз үйден айналдым,Аумаған ақ көңiлден.Түндiгiнен себездепАй сәулесi себiлген.Салтанатым садағаБекзатым мен..

Есiңдi жи!Харекет қыл, қамдан да.Табан тiре,Тарлауытта тал қарма!Ажал аңдып,Өлiм иiсi аңқып тұрЖағалаудан,Жарлауыттан,Жардан да...Ерiктiсiң, Тар жол..

«Бетеге кетiп, бел қалар,Бектер кетiп, ел қалар...»Бел шұрайы – бетеге,Көктем келсе бүр ашар.Ел шырайы – бектерiм,Бет пердеңдi кiм ашар?Бет қашанғы..

Қоналқы iздеп қойнына қонатұғын АйҚозыдай қоңыр момақан мола түнiн-ай...Күлiп те тұрып күдiкпен күнiмдi өткiзiп,Бiлiп те тұрып бiлмеген..

Намыссыздық – Рухқа жау,Арға жат!Өлiмсекке одан өзге бар ма азап?!Бақ пен тақтың басы бүтiн болмаса,Балық та жоқ,Бармақ та жоқ,Бал да жоқ!Базарда..

Ауыл баласы...Қалаға қаңғып келгелiҚара үйде қалды өлшеулi өмiр өлмелi.Қара балаға қатыгез тағдыр көнбедi,Қарабазарда еш болды есiл еңбегi.Жалмауыз..

Өңiм түгiл түсiме енбей пүлiш бақ,Өмiр сүре алмадым-ау дұрыстап.Еңсе езiлiп,Еңкiш тартып екi иiн,Күннен-күнге бара жатыр құныстап.Көп iшiнен өзiмдi..

Кiмге керек құр мақтанТаңдайыңды құрғатқан?Парызымыз – бiр мысқал,Қарызымыз – мың батпан.Қос жұмыртқа ұртымда,Мың бал ара мұртымда:Басып бара..

Бәрiмiз бiр орманның өскiнi едiк,Өрт шалды қара орманды...Өштi желiк.Жетпiс жыл желге ұшқандай,Жер құшқандайЖарамай көрмеге де ескi көлiк!Кеше бiз..