Бөлім: «Тақпақтар»

Жеті жасқа жеткенім –Еркеліктен кеткенім.Кітабымды қолтықтап,Мектебіме беттедім.Күлім қағып көкте күн,Тал шыбықтай көктедім.Әлдиледі анамдайМейірімді..

БалбұлақТаң бұлағы,Ән бұлағыЖырлайды.Балқұрағы,Жал құрағыЬІрғайлы.Тау бұлағы,БалбұлағыТулайды.Таң бұлағы,Ән бұлағыТынбайды. 

(Бертольд Брехттен)1Балалар мұрнын шүйіріп,Қарамай нанға шулады.Тас жұтқан жақсы түйіліп,Деп олар текке тулады.2Көгерді сол нан көп тұрып,Аузына..

Торда тұрып Тоты құс,Сан құбылтып сайрады.Бip қуаныш, өкінішЕске түсті қайдағы.Келе-келе өзініңҚайда екенін ұмытты.Өзі мақтап өз үнін, Деді:– Әншімін..

Бip өрмекші зор қылып,Жатыр еді тор құрып.Шыбын айтты:– Өрмекші,Мұныңнан не өнбекші?Таста да бос айланы,Іс етсеңші пайдалы.Өрмекші айтты:–..

Қатар өскен екі бидай сабағыМасақтанып, қатқан кезде сағағы,Тұрды бipi басын иіп төменге,Екіншici кекірейе қарады:– Бұл қалай? – деп, сұрап еді..

Көктем күні болғанда,Көкек жүрді орманда.«Кө-кек, кө-кек, кө-кек!» – деп,Тынбады бip секектеп.Ән салуға тиістіБарлық құсқа тиісті:«Мен тұрғанда..

Отырғызып жүр едіАлма ағашын шал кici.Алқынса да жүрегі,Келмеді дем алғысы.Kөpшici ерін шүйіpiп,Деді:– Аяймын ceнi шын,Тап өзіңе бұйырып,Жер ме..

Деді Қасқыр:– Көгершін,Айтар болсам егер шын,Көңілдісің сен дәйім,Мен мұңлымын, не дерсің?Бөгелмеді Көгершін:– Қорқаулықпен өлерсің.Зұлымдықпен күн..

Кездесіп қап орманда,Түлкі айтты:– Тиін-ау,Тоқсан тоғыз айлам бар,Сенің жайың қиын-ау.Тиін айтты:– Жайды аңғар,Жалғыз ғана айлам бар.Сен сияқты тым..

Ең алып аң піл деген,Ыстық жақта мекені.Салмағы да мүлде еренОн тоннаға жетеді.Оның ұзын тұмсығыТап шлангі секілді.Сол тұмсығы Қызығы,Іс атқарар не..

Білемісің керікті?Ол – кәдімгі жираф қой.Табиғат мол беріпті,Мойын менен сирақ, бой.Жираф шапса бұлтылдап,Желкілдетіп кекілді,Доппен торға..

Аталғанмен құс болып,Пингвиндер ұшпайды.Көрген емес еш тоңып,Мұхиттарда қыстайды.Қатар-қатар тізіліп,Маң-маң басып жүреді.Сонда жақсы..

Қыран – құстың төресі,Қарашы бір анықтап.Көкте ұшқанын көресіңСамолеттей қалықтап.Альбатрос,Шағала,Тазқара да,Мысалы,Қанат қақпай,ЖағадаҚырандарша..

Халық жақсы біледіДенесі зор дельфинді.Көк мұхитта жүредіБұзып-жарып толқынды.Тұмсығы үшкір сүңгі бір,Тез жүзуге лайықты.Су астында сүңгуірЕске салар..

Ыстық жақтың көлдері,Өзендері – мекені.Қатар-қатар көн тері,Қалыңдығы екі елі.Аузын ашып апандай,Жүзеді екен ақырын.Балықтарды бақандайЖұтады екен..

«Асты-үсті тарғыл тас,Ортасыңда шандыр бас»,Анау-мынау жауынаОңайлықпен алдырмас.Асықпайды үнемі,Аяқтары – тірегі.Сағатына тасбақаЖүз-ақ метр..

Күн күлімдеп көктемде,Алтын нұрын төккенде,Жасыл желек бал қурайЖайқалады көк белде.Жазғы мезгіл болады,Қурай өсіп толады.Дыраудай боп..

Көктем келген шақта,Қыр басында қаптап,Секілді аппақ мақтаЖайқалады бақбақ.Бақбақтарды үрлеп,Ұшырамыз желге.Парашюттей гулеп,Қонып жатыр жерге.Ұша..

Түн жамылып тұңғиық,Мүлгігенде шың-құздар,Көк төсінде түу биікЖымыңдайды жұлдыздар.Бірі мұңлы, бірі шатЖаудыраған жанардай.Моншақтарға тұр ұсап,Жер..

Тынық түнде төбеңдеТөгіп тұрар ай нұрын.Тұнық көлдің төмендеТербетеді айдынын.Ай сәулесін ақ күмісАйналаға төгеді.Манаураған бақ тыныш,Тау да ұйқыға..

Таулар, таулар орасанШырша тұнған шатқалы.Қарағайға қарасаң,Сарбаздардай саптағы.Таулар, таулар орасанШөгіп жатқан атандай.Ақ қарына қарасаң,Ақ..

1Қолы тиер жөргеккеКүні туды Ананың.Жүрді іше алмай жөндеп теМезгілімен тамағын.Ілінбеді кірпігіСоңғы сәттер Ананың.Толғантады күн-түніБолашағы..

Үйді айналыпжүр едім,Тұрды алдымдамұз тамып.Алдым да асап жібердім,Ойға түсіп мұз қант.Көріп сүңгі«қызығын»,Үйге кетіпбарамын...Көтерілді..

Сен де бардың қамбаға,Мен де бардым қамбаға.Сенің көзің алмада,Менің көзім қамбада.