Өлеңдер ✍️

Жатақхана. Жалғыз төсек. Бал қыздар,
Жатақта да, өмірде де жалғыздар.
Мұқағали суретімен мұңдасқан,
Қабырғаның өзі мұнда сыр дастан.
Түні бойы сырласады бал қыздар,
Қалампырдай қауыздарын түнде ашқан.
Мұңаяды Мұқағали суреті,
Жалғыздықтың жырын бірге жырласқан.
Биге барсаң- жұғымсыз бір жұрт аңдып,
Кино барсаң – кірлеп көңіл, сыр сандық.
Тойға барсаң – бар қызығың бір таңдық,
Қадірсіз боп қалды ескіріп, елеусіз,
Қайран сұлу, қасиетті іңкәрлік.
Жаздың түні. Жалғыз жұлдыз. Жалқы үміт...
Жатақхана жалғыздыққа малтығып,
Қызыл ерін қызғалдақтай аршылып.
Көрпе-төсек – көк теңіздің үстінде
Жүзіп бара жатыр қыздар талпынып,
Жамбы төстер жанар таудай алқынып.
Ар – намысын сақтап жүрген тұмар ғып,
Бұлар – ырыс, ошағыңда бұлар құт.
Арулардың балқытады жан-тәнін,
Аналыққа – деген абзал құмарлық.