Өлеңдер ✍️
  31.08.2022
  117

Автор: Ербол Бейілхан

МЕНДЕ БІР, АҢШЫМЫН, СӨЗ ҚУҒАН...

Үр жалған, түлкінің ізіндей шиырлы,
Абадан жүрегім, қайтпаған.
Жазбаған жырларым шимайлап миымды,
Ойлардан шаршадым қаптаған.
Саумал – жыр сарқылмас көнегім,
Аяқтап, ішем де толтырам.
Дәл тиіп, ой – аңға сөз деген беренім,
Қанжығам майланып отырам.
Қолымда ақиық қыраным,
томаға сыпырдым,
Қағушы шулайды ой – қырдан.
Баптаған құсымды ақ ауыз
арланға түсірдім,
Менде бір аңшымын, сөз қуған...


  аңшы сөз қуу ЕРБОЛ БЕЙІЛХАН ЕРБОЛ БЕЙІЛХАН өлеңдері

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇

  ҚОЙШЫНЫҢ ӘҢГІМЕСІ ᐈ
  ҚҰРЫҚ ТИДІ, КҮЗ ДЕГЕН КҮРЕҢІМЕ... ᐈ
  ІҢІР ᐈ
  КҮЗ КӨҢІЛ ᐈ
  Азаяды-ау, жас ұлғайып, мәз күнім... ᐈ

Пікір жазу