Өлеңдер ✍️

Жамырасқан, жайнасқан
Жұлдызды аспан, айлы аспан,
Қызық-думан үй іші
Қыз-бозбала жайғасқан.
Ойынымыз – «Іңгіл-ай»,
Көңіліміз – гүлгүл-ай.
Ай сəулесін аулаған
Ақбоз үйдің түндігі-ай!
Сағынысқан, сарғайған
Жан-жүректі жалғайды əн,
Ай тамады аспаннан,
Бал тамады таңдайдан.
Ойынымыз – «Іңгіл-ай»,
Тұра бермес түн бұлай...
Мойыл көзді құрбым-ай,
Мойыныңды бұр былай...
Сыбырласқан, сырласқан,
Жымыңдасқан, мұңдасқан
Мұндай шақты, шіркін-ай,
Өткізбеді кім бастан?!
Ойынымыз – «Іңгіл-ай»,
Бері отыршы, жылжымай –
Құбылмалы екен ғой
Қыз мінезі, құрғыр-ай!
Өбектескен, өбіскен,
Көзін сүзген, көніскен
Сенің қайда Бекзатың?
Менің қайда Періштем?
Ойынымыз – «Іңгіл-ай»,
Бұла қыздың бұлбұлы-ай!
Мың күніне татиды-ау
Осы отырған бір күн-ай!