Өлеңдер ✍️

Адамға Ар – таразы əлімсақтан.
Жазадан жалт бере алмас жанын сатқан.
Нəмəртқа,
Не айла бар намақұлға,
Адалдың асын ішіп, нанын соққан?
Не пайда қаусырғаннан қамыс көлді,
Жасырса Жолбарысты, Арыстанды?
Арсыздың ауызынан шыққан бір сөз
Ажалсыз өлтірмей ме намысты ерді?
Қасиет бойдан қашып,
Ырық кеміп,
Ұртоқпақ үнімізден үрікті Елік...
Керісіп,
Кері кетіп жүрміз неге
Келісіп,
Күнде кеңес құрып келіп?
Дей жүріп: «Бірлік түбі ынтымақта»
Саламыз жанды неге күн-түн отқа?
Əу баста алтын сандық – ел емес пе ек,
Алқаның сандықты ашар кілті жоқ па?
Ел қайда?
Аға қайда ақыл қосар?
Жең қайда?
Жаға қайда жақындасар?
Өз қамы,
Өз бағына ие болмай,
Азғаны ағайынның – Ақынға сор!..