Өлеңдер ✍️

Құйыны жоқ заманның
Болмасына көз жетті.
Кешегі күн жалындап,
Лапылдаған сөз жетті.
Бұдан артық қоғам жоқ,
Енді ұжмақ орнайды,
Кісі еңбегін қанаған
Қоғам, адам болмайды.
Десті, сенді ел, уда шу...
Жасасын да жасасын!
Құйынды тыя алған жоқ,
Тағдырдан қайда қашасың!
Тамтығы қалып ес жиды ел,
Паналап талдың, тасасын,
Құйыны тынды халықтың
Жартысын жұтып «Жасасын!»
Енді келді бұл заман
Дүниесін базарлап,
Бары-жоғын пұлдаған.
Өзін-өзі тәркілеп,
Өзін-өзі тұлдаған.
Ақырында «Жоқ» орнап,
Бірінен-бірі ұрлаған.
Жоқ құйыны ұрғандар
Тұралаған, тұрмаған.
Билік алған білгіштер
Құйынсыз коғам құрмаған.
Құйыны дауылға айналып,
Адамдар — қаңбақ зырлаған.
Қирады-ау деп қаңбағым
Әкімдер мойын бұрмаған.
Оқпанға құлап тоқ заман,
Орнады келіп «жоқ» заман.