Өлеңдер ✍️

«Сүйіктім! Орашы мені әсем шалмаңмен!..»
Сүйіктім! Орашы мені әсем шалмаңмен!
Өз қолыңмен сен оны беріп маған.
Аббас шах та, Иранды билеп төстеген,
Шалмадан артық бір де затты білген емес.
Зұлқайнар да, бөтен елдерді аралаған кездерінде,
Оған бағынышты болған елдердің барша халқы,
Падиша әсем шалма-сәлделермен,
Маңдайларын түрлі-түсті жолақшаға орап алып,
Таңғажайып тамсандырған.
Шалма-сәлдені біздің тәжіміздей,
Үстем биік санаған.
Есімдер де жарқ етіп өшіп сөнер.
Гауһар, інжу-маржандар көңілді алдап,
Көздің жауын алар, дегенмен де,
Бәрінен де артық –
Кеш те болса жауабымыз,
Қарашы, оның кіршіксіз тазалығын,
Күмістеп оюлап салынған ажарына,
Маңдайына жазылған.
О, рахат сәт!
Кәне, енді олардың бар күштері?
Ия, мен бәрінен де күштімін, ұлықпын деп,
Сен үміттеніп, ерекше бір қарайсың.

1815