Күндіз туралы Өлеңдер ✍️

Әйелден ақын шықпайдыЕсенғалиКүдік боп арбап күндізім,Жанымды жеді түндерім.Қазақтың таны бір қызын –Ғайша Бибідей мұңлы едім.Түңіліп тұрып түн..

Түнде – өлі, күндіз – тірі,Адам – Хаққа құлдың бірі.Тіл – көңілдің кілті болса,Айтса кетер көңіл кірі.Бұл фәниде алған орын,Танығандар оң мен..

Сыбырлы күндіз сіңіп алыпты,Қонақтап бозғыл ырғайдың үстін.Мейірім түнеген жылы мамық түн,Ұясы сынды сырнай дыбыстың. Ғайни күздің жанарындай..

Қу тіршілік күндіз-түн тақымдаған Кіргізбей-ақ қойды ма ақыл маған? Өмірімнің шілдесі туған шақта, Қалтыраймын аязда сақылдаған.Көктемімде қалды ма..

Күндіз сені күнім деп санайтынмын,Түнде сені ай сәулесіне балайтынмын.Кездескенде өзіңе тіл қатпастанБір ауыз сөз айта алмай қалай тұрдым?Сені көріп..

Толғанып күндіз де ерек, түнде де ерек,жан едім жырға әлемді бір бөлемек. Жақсы өлең,жақсы өлең деп зар қағамыз, жақсы өлең осы күні кімге..

Күндіз Түннің тумасы,Күндізді еміп күн көріпжүрген жанмын, турасы –Күндіз тірі, түнде «өліп»...Жарықпенен жарықпын,Қараңғымен қараңғы.Жана берші..

Көк аспанды сілкілеп,Күн бұрқанды күркіреп.Дүниені шайқаған,Тынды да бір шу қайтадан.Сәлден кейін сауылдап,Ойнап жедел адымдап.Жапырақтарды..

Тіріліп күндіз,түнде — өлем,төңіректің бәрі айла,—ит қалды ма үрмеген,ауыл-аймақ, маңайда?Тізгін берген жылпосқаЗаман қандай болады?Сатылатын бір..