Өлеңдер ✍️

Барады өтіп келте өмір,
Өтсе өтсін мейлі несі бар?
Тарығып жүріп әйтеуір,
Тамағын ит те асырар.
Қамы үшін қарын шіркіннің,
Алдына барып құнсыздың,
Қадірім кетіп қалды ма?
Көңілің содан шошынар.
Өлеңнің гүлі солған соң,
Өлмеудің қамын ойлайсың.
Айналаң ұры болған соң,
Адалдан бір мал соймайсың.
Жарылып жамау астауың,
Ой емес ойды қаужайсың,
Көтеріп жұрттың шашбауын.
Той емес тойды тойлайсың,
Өзін бір өзі қаңғыртқан,
Дәруіштен бейне аумайсың,
Талапай тартыс жердегі,
Талайын өттім мектептің.
Қаз-үйрек едім көлдегі,
Қанатты жылан боп кеттім.
Айтып бір мұңлы жырымды,
Келемін кебіс сүйретіп.
Өмірді қалай сүруді,
Ұл-қызым маған үйретіп.
Іштегі жүрген бұрынғы,
Ұғымның бағын күйретіп.
Әкелік парыз алқымдап,
Келемін көше қаңғырып.
Білтенің түбі жалтылдап,
Бітпейтін қайран мәңгілік.