Өлеңдер ✍️

Қараша ауыл...
Қара ошақта зорыға,
Анам жүрді қос білегін түрініп.
Сексеуілдің қыжынаған шоғына
Отырушы ем жылынып.
Армандасаң, дәл осында арманда,
Сарын қосып алабұртқан сарынға.
Анам отты көсеп-көсеп қалғанда,
Жарықтық шоқ ұласатын жалынға.
Жұмбақтанып таңғажайып атырап...
Көп білуге құмар едім Тегімнен.
Қара көсеу құдіретін бақылап,
Таң қалатын едім мен.
Содан бері өтті талай мұнар - жыл,
Көсеу сыры кетпей қойды санамнан.
Өмір мені сан қиянда сынап жүр,
Бәрі - арман.
Кеңдік маған қанмен келген сый екен,
Адамдығым анам сүтін өтеуде.
Бір ұққаным – ауыл жетпей жүр екен
Шоқ кеудемді көсеуге...