Қадыр мырза әли өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Кеудең кейде құса-мұңға толады,Толады да қызыл гүлің солады.Үйің сенің болса болар бірнешеу,Молаң бірақ біреу ғана болады.Мәңгі бақи ата бермес таң..

Тағдыр бұлты аспаныңда жүр шұбап,Сарғаяды сүмбіледе жыршы бақ.Өмір деген— бірде көктем, бірде қыс,Өмір деген — бір көлеңке, бір..

Оятып ертеменен шымшық әні,Ой-арман келешекке құлшынады.Сен іске кіріскенше — ымырт түсіп,Бір мызғып оянғанша — күн шығады.Жоғалса..

Қызық кезде ойлайды өлімді кім!Уыз нұрын сауады желінді күн.Жұмысыңның басында жайдарымын,Дастарқанның басында көңілдімін.Сілтеп алып сыраңды..

Желпінетін,Серпілетін ой бар ма?!Желікпелер табылады ойнарғаТөрт құбылам тегіс жандайМен өзімКөп күлемін,Көп күлемін тойларда.Пенделерді,Ойлайтын тек..

Қайсарлардың өзі талай қаусаған,Қиын тірлік, қалай тура жол салам?!Кеп арудың біреуін-ақ сүйесің,Пысқырып та қарамайды ол саған!Пәле кейде, алыста..

Өмір қиын!Біреу жанып,Біреулер малын бағар.Тұлпар мінсең,Ериді жалында қар.Өзіңді-өзің алдама,Алдарқатпа —Өмір барда, ағайын, өлім де..

Тіршіліктің тыңдап көр қоңыр күйін:Адам түгіл,Тозады темір бұйым.Тұрмыс пенен өмірді шатыстырма,Тұрмыс жеңіл болғанмен,Өмір қиын!Көзімізді тіккенмен..

Құстар да жоқ күні кеше шуласқан,Қара бұлттан көрінбейді дулы аспан.Ақ тұманға оранғанда хауыздар,Алып айна сияқты екен бу басқан.Жыр оқысаң бәрі де..

Бұрынғыдай Жайық емес Жайық та,Жағалауда қаңсып жатыр қайықтар.Көрмедім деп болмай-ақ қой күдікті,Көңілі де орта түскен құдықтың.Бір тамшы су бере..

Қарғысы ма қозы-лақтың ондаған,Қапылыста қолға түсті оңбаған.Құлыптаулы темір тордан — қапастанҚайтып шығу бола қоймас енді оған!Аузына алмас..

Қара жаңбыр қара селден аумай бір:Төгіп-төгіп,Төгіп-төгіп жауды-ай бір!Сияқтанып қозықұйрық алаңыҚолшатырлар қаптап кетті қаланы.Жатыр ма бұлт ыстық..

Өскен бірге даладаТаптырмай дос-адасы,Жүрді шулы қаладаЖаздың желі адасып.Жүрді ұзақ қаладаТұйықтардан өте алмай,Тынысы кең далағаТура шығып кете..

Кезіп ауыл арасын,Ұшқан шығар иманың.Қайда безіп барасың,Қу даланың қаңбағы!Бабаларың ілездеЖер түбіне жететін.Олар тіпті бір кездеАуған асып..

Ер азамат ерте өлуге зәру ме?!Оған қызық өмір сүру арумен.Бүгін бізді қорқытуға мүмкін беНеше түрлі жан түршігер қарумен?!Бейбіт кезде, төрт құбылам..

Жылдағыдан жер биыл ерте көктеп,Жасыл бақты жасыл жел еркелетпек.Көк инесін көк жіппен сабақтайдыКөлеңкеде кәрі ана көрпе көктеп.Төсегінде жатқандай..

Бір кездегі аспанның алып тоны —Бұйра-бұйра ақ бұлттар қалыпты оңып.Мен кеткенде жол еді бұраң-бұраң,Сым темірдей түзетіп алыпты оны.Бала кезде..

Қолдан келсе, шуақ болып кетер ем,Сосын мәңгі қабақ шытпай өтер ем.Сыздықтаған сәуле-душтың астындаТулақ жонын қыздырады көтерем.Күннің көзі тым..

Жоқ қой бізде махаббаттан басқа уайым.Жыр-көңілмен қалай ғана таспайын!Жасыл фонтан болып көкке атылдыЖапырағын бұрқыратып жас қайың.Найзағайдың..

Көз ұшында тартып көктем кернейді,Кең даланы бір қуаныш кернейді.Көн даланың әжіміндейҚатқақ жолКүн көзіне алдыменен терлейді.БұтақтарданТұрған күнге..

Көкжиекте көгілдір мұнар-сағым аунайды.Тегіс теңіз теп-тегіс кең даламнан аумайды.Телегей ме, жазық па?—Шатыстырып аламын.Ақ кемесі теңіздің..

Сіңген бе о бастан-ақ санасына,Ата-ана қарай ма әлде шамасына.Кенже деп,Кенжетай деп,Кенжегүл деп,Қазақтар ат қояды баласына.Болмыста толып жатыр..

Құрдас бізді ертіп келіп үйіне,Былай деді бибісіне, биіне:— Бізді қойып, ойла өзіңнің жайыңды,Бұлар ішпей жүр дейсің бе шайыңды.Айтып берем..

ҚарауылбеккеҚырым жұрттың барлығына төр бөліп,Күн күлімдеп,Теңіз жатты тербеліп.Бір жасады,Мың жасады келгендерСуға түсіп,Құмға қызып,Жер көріп.Көп..

Жігіттің қапалысын,АзалысынЖырменен жұбатпасаң —Жазалысың.Қонақсыз,Той-думансыз өткен өмірӨмірге саналмайды қазақ үшін.Осындай қазақ інің,Қазақ..