Әбділдә тәжібаев шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Уақыт та судай ағады,Өтеді дайым сезілмей.Тек сағат қана соғадыШыдаған әрең төзімдей...Соғады тық-тық тынбастан,Отырмын бағып тұрмастан.Өзімен өзі..

(әзіл орнына)...Кезінде тоқтап, кезегінде ішіп,Жігіттер біздің болса ғой пысық.Ұрынып онда ойларға мұндайОтырар ма едім күйіп бір пісіп.Доғара қалмай..

(М. Хакімжанованың 60 жылдығына оқылған)Жұттың сен қайғыны қанжылым - қаралы,Қайғы да өзіңді қасқырша талады.Қиянат тырнады жаныңды жаралы,Қасірет..

(А. Тоқмағамбетовтың алпыс жылдығында)Қызық қой, Асеке, бұл өмір білгенге,Ләззәтін білмейсіз ішінде жүргенде.Ұмытып кетеміз бейнетті..

(1966 жылы Мұхтар Әуезов атындағы қазақ академиялық драма театрының қырық жылдығына арналған салтанатты кеш өтті. Сондағы сөйлеген сөзімнен кейін осы..

I - өлеңШалдық өмір қызық екен өзінше,Аштым міне сол өмірдің қақпасын.Арман қалай қажыдым деп тоқтасынЖүрек шіркін дамыл таппай жатқасын.Ойлаушы..

IИә, екеуміз бір күні тудық,Құрдасжан,Біpге көрдік жарықты.Содан бері айнымастан,Айрылмастан бірге жасап келеміз.Есіңде ме, құмда үйрілген..

«Басында Қазықұрттың кеме қалған, Болмаса ол әулие неге қалған».(Халық өлеңінен).Тау болсаң болсайшыҚазықұрт секілді.Білмейтін..

(Қыршын кеткен дүниеден талантты бауырым Әлібек Қоңыратбаевқа арнаймын)Апырым-ау, жоғалттым ба осы адамды,Өзіммен бір туғандай дос адамды.Жалаудай..

Көрсем деп дүниенің кеңдігінҚараймын жақынға, қашыққа.Сүйемін достардың ерлігін,Құмармын өмірге ғашыққа.О, досым, бауырым, жолдасым,Мықты бол..

Қыстан қорқып ақ боранҚашып келем күзден мен.Жазым қайда жоғалдыТабар ма екем іздеп мен?Табар ма екем іздеп мен,Тартып келем іздермен.Шыға берем..

Кәрілік алғаннан соң тірсегіңненНе шықпақ сөзбен айтқан құр сенімнен.Бөксеңді әрең жинап қозғаларсыңКәдімгі кәрі қошқар бүрсеңімен.Күртілдер..

Мені жұрт дейді-міс майталман,Ойларын өлеңмен айта алған.Мен кейде қаламын сөз таппайАдамдай шабыты ортайған.Сыр бермей сыртымнан қомпайғанЖүремін..

Тірліктің қадырын жас сабаз білген бе,Нe жетсін жарықта жер басып жүргенге.Зардабы жазым қып кетпесін дейміз деҚазір біз қашамыз ащылау тілден..

Біреуге бас ұрып, зорсынып,Біреуге үстемсіп, қорсынып,Біреуді тең көріп менсініп,Біреуді өзімнен кемсініпТіпті мен көргем жоқ.Төзбедім сезінсем..

Таң кірді тереземнен, мені оятты,Көрпемді түсіп қалған қайта жапты.Ысқырып, көшені жел сыпырып жүр,Жүгіртіп жолда ұйықтаған жапырақты...Жатырмын...

О, аспанның аласапыран бұлттары,Түнермеңдер, төндірмеңдер уайымды.Жетпей жатса сайтанға атар оттарыңАлсаңдаршы менің нажағайымды!***Жүрсем де кейде..

Нәресте талпынып тұрды ғой бесіктен,Сен оны қайтадан бесікке байлама.Көрсін ол дүниенің кеңдігін есіктен,Ұмтылсын еңбектеп жарыққа жайнаған.Бассын ол..

Кірді түн үйге есіктенЖамылып қара желегін,Тербете берді бесіктіӘженің айтып өлеңін.Тербетіп отыр түн әжеЖылаған немерелерін.Баяндап отыр түн әжеКүн..

Тілеуші ем - ұлымның, қызымның өскенін,Көрмесем деуші едім бірінің өшкенін.Бірақ мен көзіммен көрем деп сенбеуші емҮйімнен үй шығып, енші алып..

Айқайлап немерем дүниеге келгенде:– Мен? - деді ол, - иесі бұл жарық ғаламның,Ризамыз, боташым, біз сені көргенге,Жасасын, ұрпағы шаршаған..

Қызығам ба, қызғанам ба білмеймін,Суретшіні кейде ішімнен күндеймін.Мен жатқанда көлегейлі күңгіртте,Ол жүріпті бөктерінде күнгейдіңОл жүріпті..

Ішінде ақ қардай, аққудай шатырдыЖастанып тауды мен, қиялда жатырмын,Тіл қатпас тасқа да,Мұң шақпас мұзға да,Құс қонбас құзға даӨзгеден жақынмын.Тау..

Балдырған - жас жігітКеліп тұр алдыма,Нәп-нәзік, жұп-жұқа, шырайлы,Маған ол мейріммен бір қарап алды да.Сәл ғана уақытымды бөлуді сұрайды.Сөйледі..

Білдірмен әлсіздігімді.Білдірмен әсте жат жанға.Көтере берем жүгімді,Күдіктен көңлім жасқанба.Дұшпаным маған үңілме,Іздеме жұқа жерімді.Әлсіздік бар..