Оңайгүл тұржан туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Өлеңдер: 193
Поэмалар: 1

ЖОҒАЛҒАН АСПАН ӨЛЕҢ ІШІНЕН ТАБЫЛДЫ...
Кенеттен бәрі астаң да кестең сабылды,Ой-орман шулап, түтiп тастады бабымды.Сөйлем жүр анау үтiрiн iздеп, адасып,Жоғалған аспан өлең iшiнен..
©  Оңайгүл Тұржан
АЗАТТЫҚ
Үміт артып үміттерге Айдан ақ,Үсіп кеткен ымырттарға тайғанап,Желтоқсанның үстіменен жүгіріп,Азаттықты жеңіп алдық Ай-Қанат.Жеңдік! Бірақ.....
©  Оңайгүл Тұржан
ЖЕЛТОҚСАН-1986
Желтоқсанның шарасында,Тұнып тұрды қара шық.Адамдардың арасында,Көшелер жүрді адасып.Үмітімді таңдарым да,Тастағанмен аз-ақ қып.Бағдаршамның..
©  Оңайгүл Тұржан
ҚҰЙЫНДАР ЖАЛТ ҚАРАДЫ ТОҚТАЙ ҚАЛЫП…
Құйынға билік айтты дала шаңы,Қамыс соны талқылып, таласады.Илеу-қала салуда құмырсқалар,Күн сайын өсіп жатыр «қала» саны.Көктем жүр шуағымен үңгіп..
©  Оңайгүл Тұржан
ЖАЗ
Аптапқа шашым шарпылып,Тарады желдің тарағы.Бұталар құмға малтығып, Қараңдап кетіп барады.Солардың мен де бірі боп,Кешемін ойдың ақ құмынТұрды да..
©  Оңайгүл Тұржан
МЕН
Жаз ортасында жауды қар,Шілде тұр тоңып, қалтырап.Түймедей көңіл – тау құмар,Шақырды мені жарты бақ.- Жарты емес, бер, - деп – бүтінін,Ерегес салып..
©  Оңайгүл Тұржан
МАҢҒЫСТАУҒА ШАҚЫРУ
Маңғыстауда маңып жүр кереметтер, Бір-бір мазар көтерген төбе-бөктер.Кемер құмның көзінде кеңеседі,Сары далаға үй тіккен ебелектер.Қара жердің..
©  Оңайгүл Тұржан
ҚАРА ТҮН
Ай қарайды тау жақтан қимасымдай,Ол енді шұғыласын жинасын жай.Жетелеп,Кетіп бара жатыр түнді,Қара жол Қара түннің бұйдасындай.Қара түн – жыр,Ақ таң..
©  Оңайгүл Тұржан
ТҮК БIТIРМЕЙ ҚАРАЙДЫ УАҚЫТ МАҒАН
Жартастар тұр жастығы ортайған бiр,тастығына мақтанып шалқайған кiл.Терезеден қарайды сол тастарға,құмыраның iшiнде қартайған гүл.Қартыққа да..
©  Оңайгүл Тұржан
ШИНЕЛІН ОҚПЕН КӨКТЕП АП...
Ен-таңба салмай күндерге,Өтетiн уақыт өктем-ақ.Соғыстар жүрген бұл жерде,Шинелiн оқпен көктеп ап.Маңдайдан ащы ағып тер,Ұмыт та қалып аялы үн.Бұл..
©  Оңайгүл Тұржан
Сары құмдар, көрсетесiң бөлек бой...
Сары құмдар, көрсетесiң бөлек бой,Сенi де әлде мазалай ма деректi ой?Тау бола алмай олай-бұлай көшесiң,Тау болуға тұрақтылық керек қой.Бойың әрең..
©  Оңайгүл Тұржан
БАЛБАЛ ТАСТАР
Балбал тастар, кәрісің бе, жассың ба?Жаңалыққа доссың ба, әлде, қассың ба?Тасқа айналған адамсың ба сен, әлде,Адам болып келе жатқан тассың ба?Көрер..
©  Оңайгүл Тұржан
Аңдарды адам қылам деп…
Құмар ғып көлiң, шөлiң де тiптен,Табындық құлан, қыран деп.Цирктер басын өлiмге тiккен,Аңдарды адам қылам деп.Мың тiрiлiп, сосын...мың өлерi шын,Өр..
©  Оңайгүл Тұржан
ҚАРА ТАСТАР – ДАЛАДАҒЫ ТАС-ҚОНАҚ...
Бозторғайдың әуенінен аспан ап,Жусан жатыр қырды жасыл шашқа орап.Бір келген соң кетпейтұғын ешқашан,Қара тастар – даладағы тас-қонақ.Тас-қонақтар..
©  Оңайгүл Тұржан
КАСПИЙ КҮНГЕ ҚЫЗДЫРЫНЫП ЖАТАДЫ...
Каспий күнге қыздырынып жатады, Тоңып қалған екен ғой деп ойлайсың.Каспий кейде қозғалмастан жатады,Өліп қалған екен ғой деп ойлайсың.Кеме көрсе..
©  Оңайгүл Тұржан
ЖАҺАНДАНУ
Жаhандану ақылды да, жүйрiк те,Қаша алмадық,көнбiс ойды кидiк те.Өлеңдегi әрiптерiм таңқалды,Цифрлардың қолындағы билiкке.Сапырылысты үмiт, күдiк..
©  Оңайгүл Тұржан
Жаз
Аптапқа шашым шарпылып,Тарады желдің тарағы.Бұталар құмға малтығып,Қараңдап кетіп барады.Солардың мен де бірі боп,Кешемін ойдың ақ құмынТұрды да..
©  Оңайгүл Тұржан
Қыс
Ішімде де ақ боран,Сыртымда да ақ боран.Көңіл-бұлақ ақ табан,Ол да қатып тоқтаған.Үсіп өлді үмітім,бір жаз бойы сақтаған.Қарға батып дәрменім,Мұзға..
©  Оңайгүл Тұржан