Нуруллах генч туралы Өлеңдер ✍️

Уақыт шіркін күнде иірер ұршығын,Біле алмадым бұл өмірдің қыр-сырын.Саған сырлар ақтарып ем, ішімде,Жылдар бойы асыраған шымшығым.Сен кеткелі теңіз..

Мұң мен шердің шəрбат уын жүрегіме жинадым,Өміріме мүлде бітпес жалғыздықты сыйладың.Алақаның – абылхайат, күлкің күміс, ардағым,Даусың – дəру, сөзің..

Шетіне кеп тұрғандаймын жар, құздың,Сенсіз қалдым, торуылдар бар құзғын.Өтпей қойды кербезденіп уақыт та,Жапан түзде қалып қойған жалғызбын.Бір..

Осылайша біткені ме əн-жырымның ақыры,Бола алмадым адамзаттың ардақты бір ақыны.Ішімдегі олеандр, райхандарым солуда,Ыдыстарым кір-қоқысқа..

Иран бағым жеміс бермей тұр анық,Келсең, шіркін тал шыбықтай бұралып.Мойыл көзден маған орын бер, жаным,Жүрегіңе барам кейін сұранып.Бұл өмірге..