Ақылбек манабаев туралы Өлеңдер ✍️

Көшіп жүріп сахарада қой баққан,Кеудесіне шер боп қатып ой батпан.Бар табысын жауыз байлар жалмап жепАрқасында қанды таяқ ойнатқан.Атақ алып «құлақ..

1Түпсіз терең тұңғиыққа жол шегем,Серігім боп құшақташы, келші, өлең.Мен – бір емен жапырағы сарғайғанӨр жауында шалқақ тұрып теңселем.Маңайымда..

ІО, жан иесі,Мен жүрекпінӨмір сыйлап әлдилеген,Құндақтаған ән-күйменен,Анаңның жүрегімін,Әкеңнің жүрегімін.Құлын-тайдай тебіскен,Бір емшекті..

Тауқұдірет, мекен еткен орманды,Кішкентай құс, - деді де қарт толғанды.Үкілеген домбырасын қолға алды,Алға ұмсынып, екі иығын қомданды.Желпініп ап..

(Ғабдылхақ Барлықұлына)Домбыраны қаңғырлатып,Үй толыӨңшең тобыр тоздырардай жүйкені,Таласады кеуделерін ұрғылап- Сенде,- Менде, - десіп, - ғажап күй..

Күйші ата тұрды жалғыз дөңге шығып,Алдында дала жатыр кең көсіліп.Төсінде Сарыарқаның сағым қалқып,Барады қаңбақтарды жел көшіріп.Бөктерде қалың..

Мөлдіреген көзіңнен,Көріп бақыт айғағын.Сүйем деген сөзіңнен,Нәр алдым да жайнадым.Жайдарым жарығым,Сарқылды сабырым.Келші әніммен қарсы..

Бұлбұлым, құлағыма үнің жетіп,Сайрады жүрегімді дірілдетіп.Көгіме шығарғандай тәтті әуенің,Шаттықтың күміс күнін күлімдетіп.Саялы саз, сыңғыр..

Аяулым, асылым ең,Арманым, ғашығым ең,Көңілдің көктеміндеГүл болып ашылып еңБір сен деп аңсағанымӘр күнді қарсы аламынЖанымды желпіп өтші-ауТаң..

Сенің әнің сыңғырындай бұлақтың,Естідім де, елжіредім, ұнаттым.Күлім қағып, күміс нұрын басқандай,Көкжиектен көкірекке құлап күн.Сенің әнің..

Тағат таппай елігіп тым,Жетегінде сері үміттіңУәделі жерге тағы бұрын барып,Күттім ұзақ, жан сәулем, сені күттім.Тыныштық құшағына шомылып..

Көкжиекті көмкеріп арай-жалынТаңғы самал желпіді тал айдарын.Есігіңнің алдында апарып сап,Қоштастым мен,Сен қимай қарайладың,Қарайладың,Мен..

Би кеші еді,Қасыңа жанай келдім,Білмедім,Көңілдегі қобалжу менҰяттыҚысылуды қалай жеңдім.Қарай бердім,Жаутаңдаған жанарыңнан,Жақсы үміт пенЖақұттай..

Жүрші, сәулем,Қырға шығып ән салайық,Ән салайық көктемді қарсы алайық.Тал шыбықтай майысқан,Май ̶ сұлу қызЖер үстінде тастаптыҚызыл-жасыл парша..

Кеудемде тұнған сезім бар,Шайқалмай жүрген.Көкейде бір сөзім бар,Айта алмай жүрген.Сол сезімді шайқайтын,Дауыл тілеп жүрмін.Қайсарлығымды..

Құштарлана құшып тұрып,Гүлім, ̶ дедім.Құшағыма қысып тұрып,Күнім, ̶ дедім.Жарқырап күлімдедің.Балқыған оттай денең ысып, суып,Дірілдедің.Қыран едім..

Қашанғы жүре берем жасып, бұғып,Айтайын ақ сырымды ашып тұрып.Нұр жүзің,Гүл мінезің,Ерке назың,Мәңгілік қойды өзіңе ғашық қылып.Кеудемде астан-кестен..

Дүбірлі дүние, той-думан,.Жүрегі жомарт, ой қуған,Адамды мен сүйемін.Жазира дала, мұнар көл,Құздарды мен сүйемін.Қайың балтыр, шынар бел,Қыздарды мен..

Тамсандырар кісініТал шыбықтай мүсіні,Талма белге керілген,Талықсып келіп төгілгенБұлқынған бұла бұрымдар.Секілді жібек сыпырғы,Бұлықсып сипап..

Жігіт:̶ Не тілегің бар жаным,Айтқаныңа көнейін.Көктегі ай ма арманың.Көтеріп алып келейін.Болсын мейлі қанша алыс,Сен үшін сапар шегейін.Бойымда егер..

Есіңде ме ол кезде бүкіл ауыл, беу, сені,Тәмпіш танау, сүйкімді тана көз қыз деуші еді.Шілдедегі аптапта алма бетің албырап,Ойнайтынсың алаңсыз қос..

Сусын болған тіршілікке жердегі,Көзің сенің мөлдіреген көл ме еді?Көз болса егер,Тамшысына ынтығып,Бұлқынып бірБұла жүрек шөлдеді.Бар әлемге сыйлап..

Егілді аспан көздің жасын бұлап бір,Еміп жатыр тамшыларды қырат-қыр.Елегізіп өзің келмей қалғанға,Бұлтпен бірге менің жаным жылап тұр.Күн ашылды бал..

Жұлқынып,Асау Ертіс тасып жатыр,Бұлқынып,Арнасынан асып жатыр,Жағада тұр қайың, терек, қарағайларШыбындаған жылқылардайТынбай шұлғып басын..

Қоңыр салқын сол бір түннің сылқымы-ай,Жүзді аспанда бұлтқа бетін сүртіп Ай.Жапырақтың алақанын қытықтап,Есті самал бұрымыңды жұлқымай.Ақ қайыңға иық..