Балта қосбармақ өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Мен – қазақ, сен – қарақалпақ көнеден,Бауырласпыз туысқан бір енеден.Біріміздің атымыз кеп бәйгеден,Екеумізді зор бақытқа бөлеген.Жатыр ортақ кең..

«Жоспарың жоқ, - десең де, - орындаған»,«Жерің жаман, - демеші, - елің жаман».Кешірер-ау бұныңды бүгінгі ұрпақ,Кешірер ме кешегі менің бабам?!Кешірер..

Жетер енді,Жел сөзді желпіді інің,Жолаушы аға,Барсың ба?!Мен тірімін.Атын былғап аман-сау жүрсің бе сен,Қазақтың қасиетті кемпірінің?!Қақталып..

Жақсы әнге адам бар ма ден қоймаған?!Қашаннан сұлу сазға ел тоймаған.Нағыз ән әуелесе, отыра алмас,Жан болса естір әсем әнді ойлаған.Естілсе шын..

Гитарыңды тартшы, інім,Тартшы, інім,Сен жырлашы дүниенің шаттығын.Жырлашы сен, отырайын мен үнсіз,Жүрегімді шымырлатып тәтті мұң.Көрші менің..

Тұрсың, міне, құттықтап, досым, мені,- Талайлардан талантың көш ілгері.Тағы әкелдің өмірге бір өлмес жыр,Құлашыңды кең жазып, көсіл! – дедің.Маған..

Таң атса, жата алмаймын төсегімде,Беймаза бұлдыр ойлар кешемін де.Тұрғандай мені айыптап мына дүние,Ұйқы үшін келген жандай осы өмірге.Оп-оңай кесер..

Өмір сүру...Қиын едің сен неткен!Мен ғана емес,Талайлар ат терлеткен.Он тоғыз жыл уақыттың шаңдағыЖасырыпты мені сәби жөргектен.Бала күндер!Мен..

Жатыр мұнда алпыстағы ақсақал,Жатыр солдат жиырма бірде –«Қалай ғана түстім?» деп.Жатыр мұнда қырықтағы жақсы аға,Жатыр көзін аша да алмайЖиырма..

Қайран елік!Кеудесінен шыбын жаны шығардаМөлдір көзге жас толтырып жылайды екен олар да –Бүкіл тірлік дүниені бір көргенге тұрар ма,Не жетеді, не..

О, өмір, сенен сұрайын:Үсті ме жердің,Асты ма менің тұрағым?!Жалғайтын Жердің асты мен үстін, шынында,Тіршілік деген ұғым ба?!Қой бағар едім..

Серілік заңы (сөз бар ма):Қуан сен,Шаттан ауылдың тайы озғанға!Бөрілік заңы:Қолыңды күнге созғандаІліп түспесең, қозғалма!Ерліктің заңы:Шоқпарды..

Аңқаулардың бірі боп,Аңқылдаумен өтейін.Жамандықтың күйі бопТартылмай мен кетейін.«Өмір, өмір, өмір» деп,Ән салумен өтейін.Әйтеуір бұл..

Күндерім жылжып өтуде менің,Өтсе де, бұрын өкінбеп едім.Дәптерлер,Неге судырлайсыңдар,Жазылмай қалар секілді өлеңім?!.

Жан-жағымнан ызғырық жел гуледі,Келер күннің бақыты сендірмеді.Жалын болып жанып-ақ кеткім келді,Өзіме-өзім ыза боп кей күндері.«Түңілгендей..

Жақсы келдің, трамвайжан, сары маңдай,Күй кетіп ед оқ астында қалғандай.Билетсіз-ақ мініп алдық өзіңе,Қуанғаннан зонтик сатып алғандай.Көңіл байғұс..

Інгенін үмітімнің бошалатқанАлдымнан әлі талай тосар ақ таң.Мен бірақ сеніп өтем бір нәрсеге:Ажалым не Бақытым – осы арақтан!Осы арақ құлататын..

Есебі жоқ сенде айтылған жырлардың,Есебі жоқ сенде өткізген жылдардың.Құрманғазы, «Целинныйда» тұрғанмын,«Чудесница» кереметін көрдік қой,Бағын сынап..

Тобылғы торы сыра, жалқын сыра,Таңдайды тық еткізер салқынсың, ә?!Қолыма сирек тиер алтынсың, ә?!Өзіңді сатпай берсе қайтеді екен,Қымызын баптай..

Сыра,Сенсің марқасқаларды сағындырған,Арын буған өн бойын, дарын буған.Келер ме еді өмірге сен болмасаң,Шәмші әндері әлемді табындырған?!Келер ме еді..

Көрінші маған,Қайдасың, менің шынарым?!Толқытшы менде жыр-ағын.Мөлдірің болып тұнайын,Күн болып күліп тұрайын,Шығарып әлем шырайын.Қайдасың, менің..

Өтуде менің өмірім,Таба алмай жалғыз серігін.Шыныңды айтшы, өмірім,Берді екен маған сені кім?!Жаратты ма әлде бұ тағдыр –«Жоғары ұстап..

«Ауыс, - дейсің, - жұмысқа ауылдағы,Ауылдастар – түймеңнің бауырдағы.Туған үйің – жағаңнан алыстама,Мерт болатын кемедей дауылдағы».Айтқаның..

Қош бол, атақонысым, туған мекен!Мені сенен біреулер қылды-ау бөтен.Дүние-ай, қасіреттің ең үлкені –Туған жер топырағына сыймауда екен!Қош, туған..

Арманым үшін күрес жолындамынМенің де маңдайымда сорым қалың.Бағымды бастан теуіп кетсем-дағы,Әмірін Ар-Намыстың орындадым.Бұйырмыс ақ Батадан қонса..