Төлеген жанғалиев өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Қарауылым, дара ауылым, даңқтым,Мен өзіңмен ай бетіндей жарықпын.Ұшқын бердің оты лаулап жансын деп,Жанбай, сөніп жатқан кезде сан ұшқын.Лаулап..

Көшіп жатыр, дос-жаран кетіп жатыр,Көшуге де, кетуге жету де ақыл.Көшкен, кеткен достарын шығарып сап,«Аһ» ұрып төсегінде ақын жатыр!Көшуге мұның..

Тәңір бізге тәуір өнер бермеген,Тәңір құтын тапсақ тағы «сөз» деген.Ақша сауған асқақ заман неғылсын,Ақындарды ойпыл-тойпыл сөйлеген.Ақшаңқан үй..

Тыңда, мені, қарағым,Тұрған кезде сөз бүтін.Төрге жеткен аяғым,Көрге жетпес деймісің.Босағамнан боз таңым,Боздап шықпас деймісің.Мен өмірден..

Ғұмырдың өткеріліп ең қызығы,Күніңнің білінеді кемділігі.Түңіліктің бойынан аса алмайды,Түстік жерге түсетін көз қиығы.Мойындап тіршіліктің..